Ο θάνατος στην Κελτική μυθολογία και παράδοση

Οι Κέλτες είχαν μια εκλεπτυσμένη αντίληψη για τον θάνατο. Η βασική τους πεποίθηση ήταν ότι στην ουσία δεν υπάρχει, παρά μια μετάβαση σε έναν υπέροχο, χαρούμενο τόπο όπου το πνεύμα ξαναζωντανεύει το σώμα και ο άνθρωπος ζει όπως και πριν αλλά πιο ευτυχισμένος. Οι μεγαλόψυχοι και ατρόμητοι Κέλτες έκαναν φίλο ακόμα και τον θάνατο.
Ποιοί ήταν οι δρυίδες και τί πρέσβευαν; Τί ήταν οι Μούμιες των Βάλτων; Τί γνωρίζουμε για τους μεγαλιθικούς τάφους και τί ήταν τα σιντ; Ποιά ήταν η γιορτή του Θανάτου που επιβιώνει μέχρι σήμερα; Πού βρισκόταν το Νησί της Χαράς, το Νησί των Γυναικών και ποιές ήταν οι ιδιότητες της Χύτρας της Αναγέννησης; Πού βρισκόταν το μυθικό Νησί της Άβαλον;
Ας ταξιδέψουμε μαζί πίσω στον χρόνο να γνωρίσουμε τον πολιτισμό, τη θρησκεία, τις παραδόσεις αυτού του λαού και την εικόνα που είχαν για το τέλος της ζωής και τον Άλλο Κόσμο. Ας ανακαλύψουμε μαζί εκείνη τη μαγική πύλη στον κόσμο μας που θα μας βγάλει στην άλλη μεριά. Στους ζωντανούς θρύλους, στα παραμύθια, στα χρώματα, στην αιώνια ζωή.