Αξύριστα Πηγούνια

Νομίζω ότι μετά τα σαράντα,
σαράντα πέντε, η υποκρισία
που κουβαλάει ο άνθρωπος
γίνεται δηλητήριο
και τον αρρωσταίνει...

Η ανθρώπινη εκμετάλλευση, η κατάσταση των μεταναστών, η σεξιστική αντιμετώπιση της γυναίκας, η οικονομική ανισότητα και οι σχέσεις εξουσίας είναι ζητήματα που θίγονται στο θεατρικό έργο Αξύριστα Πηγούνια και το καθιστούν πιο σύγχρονο και πιο επίκαιρο από ποτέ. Πρόκειται για άντρες εγκλωβισμένους, που ξεγυμνώνονται ψυχικά απέναντι στο αντικείμενο του πόθου τους, γίνονται θύτες μιας γυναίκας αλλά και θύματα της ίδιας τους της αντρικής φύσης.
Το βραβευμένο αυτό θεατρικό έργο του Γιάννη Τσίρου τιμήθηκε το 2004 με το A΄ Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Θεατρικού Συγγραφέα από το ΥΠΠΟ. Παρουσιάζεται για δεύτερη φορά, δεκαπέντε χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα και πάνω από είκοσι μετά τη συγγραφή του. Μέσα από το χιούμορ και το έντονο σασπένς παρακολουθούμε χαρακτήρες «αληθινούς» και οικείους μας, με τις αδυναμίες, τις ενοχές, τη γοητεία, τη γελοιότητα, την τρυφερότητα, καθώς και τη σκληρότητά τους.