Κοινωνιολογικοί αναστοχασμοί για το πολιτικό και το δίκαιο

Η συστημική θεωρία του Niklas Luhmann εξελίχθηκε σε ένα από τα κυρίαρχα μοντέλα της προσέγγισης του σύγχρονου κοινωνικού φαινομένου. Μολοντούτο είναι ελάχιστες οι μεταφράσεις κάποιων από τα δεκάδες έργα του και τα εκατοντάδες άρθρα του που είδαν το φως της ελληνικής δημοσιότητας. Ο κύριος λόγος είναι ίσως η δυσκολία προσπέλασης στην επιστημολογία της κοινωνιολογικής συστημικής ανάλυσης. Η ιδιοδιαλεκτική χρήση των εννοιών της συστημικής θεωρίας καθιστά εξαρχής ιδιαίτερα δύσκολη και απαιτητική την πρόσβαση στο οικείο επιστημονικό πεδίο.
Η μελέτη επιχειρεί να καλύψει το υπάρχον κενό της ελληνικής βιβλιογραφίας για το έργο του γερμανού κοινωνιολόγου. Στο πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζει τα εξελικτικά στάδια της λουμανικής θεωρίας. Η τελική σύνοψη μιας θεωρίας των αυτοαναφορικών κοινωνικών συστημάτων καταγράφει τη δυναμική είσοδο της συστημικής κοινωνιολογίας στα προβλήματα της μετα-νεωτερικότητας. Το δεύτερο κεφάλαιο εστιάζει στα φιλοσοφικά δάνεια της λουμανικής θεωρίας και στην κοινωνιολογική πλέον χρήση τους από πλευράς της. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στην πολιτική κοινωνιολογία του Luhmann και στο τέταρτο κεφάλαιο το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην κοινωνιολογία του Δικαίου. Στο πέμπτο και τελευταίο κεφάλαιο αναλύεται η προβληματική της νομιμοποίησης στο πλαίσιο τόσο της λειτουργικοδομικής όσο και της κατοπινής αυτοαναφορικής συστημικής θεωρίας.
Ο στόχος της μελέτης είναι η πρωτογενής ενημέρωση του αναγνώστη σε μια δύσβατη γνωστικά θεωρία. Συγχρόνως αντιμετωπίζει με κριτική ματιά αρκετά σημεία αυτής της θεωρίας. Η κριτική γίνεται εκ των έσω και σε όσες αστοχίες διαπιστώνονται σε μεθοδολογικό επίπεδο και σε ζητήματα περιεχομένου.