Ο Αρχιτέκτονας της Δημόσιας Διοίκησης και το έργο του στην Αιτωλοακαρνανία

«...μα τι δεν υποχωρεί στην ανθρώπινη επιμονή;»
Δημήτρης Πικιώνης


Για κάθε κτίσμα, σχολείο, παιδικό σταθμό, εργάστηκα με το ίδιο πνεύμα, ώστε τα κτίρια αυτά να είναι έργα όχι μονάχα άνετα και εξυπηρετικά, αλλά και όμορφα και ταιριαστά στους χώρους και τα τοπία που στέκουν. Το πιο δύσκολο είναι πώς θα τοποθετηθεί το κτίριο, αλλά και τα λειτουργικά στοιχεία μέσα στον αύλειο χώρο, μέσα στο τοπίο - δηλαδή, σε κάποια αρμονία με το φυσικό περίγυρο, έτσι που η νέα αυτή κατασκευή να μην προβάλει παράξενη και αταίριαστη, αλλά να δείχνει σαν να υπήρχε από πάντοτε στη θέση που κατασκευάστηκε σήμερα.
Σε μια πραγματικότητα, που ο άνθρωπος χάνει το νόημα των αληθινών αξιών, επεδίωξα μέσα στο σχολικό χώρο, να βοηθήσω το παιδί να μάθει ότι «το παραμύθι είναι μια εικόνα που συλλογιέται.»
Για τούτο, από την επιλογή του υλικού, μέχρι το χρώμα, την τελευταία καμπύλη, ξεπερνώντας τις δυσκολίες της γραφειοκρατίας, προσπάθησα να δώσω μια ευκαιρία στα παιδιά, μέσα στο χώρο, που τους ανήκει, να πιστέψουν ότι υπάρχει μια αισιοδοξία της ύπαρξης.
Η αρχιτεκτονική πράξη πρέπει να τρέφει την κλίση του ανθρώπου προς την ευτυχία.