Λατινική θεματογραφία ΙΙΙ

Η Λατινική Ιστοριογραφία πάντοτε περιέγραφε την ουσία του Ρωμαϊσμού και παρουσίαζε την άνοδο της Ρώμης σε παγκόσμια δύναμη. Ο Ρωμαίος ιστοριογράφος δεν ενδιαφερόταν για τους ξένους λαούς. Σε αντίθεση με τον Έλληνα ιστοριογράφο που συνέλαβε τη γενική ανάπτυξη της ιστορίας των ξένων λαών, ο Ρωμαίος ιστοριογράφος δεν μπόρεσε να συλλάβει και να συνειδητοποιήσει την ανάπτυξη της ιστορίας των ξένων λαών.
Η λατινική ιστοριογραφία συνδεόταν με τη ζωή της Ρώμης και του ρωμαϊκού λαού. Ο Ρωμαίος ιστοριογράφος ενδιαφερόταν μόνο με τους ξένους λαούς, με τους οποίους η Ρώμη ήλθε σε επαφή και δημιούργησε σχέσεις μαζί τους. Σε τέτοια περίπτωση αντλούσε ιστορικό υλικό, το οποίο χρησιμοποιούσε για να παρουσιάσει την κατακτητική και πολιτιστική δραστηριότητα της Ρώμης. Για παράδειγμα, τον Ιούλιο Καίσαρα τον ενδιέφεραν οι Γαλάτες για να δώσει την εθνογραφία της Γαλατίας και να παρουσιάσει καλύτερα τους κοινωνικούς και τους πολιτικούς όρους, όπως και τα έθιμά της. Έτσι ο Ιούλιος Καίσαρας στα "Απομνημονεύματα του Γαλατικού πολέμου" αιχμαλωτίζει τους αναγνώστες του και παράλληλα παρουσιάζει την αξία των κατακτήσεών του στη Γαλατία.
Ο Ρωμαίος ιστοριογράφος με τα ιστορικά του έργα ευνοούσε και εξυπηρετούσε πάντοτε τα συμφέροντα του Ρωμαϊκού κράτους, ενώ ο Έλληνας ιστοριογράφος παρουσίαζε στα ιστορικά του έργα πνευματική αυτονομία απέναντι στην πόλη-κράτος όπου ο ίδιος ανήκε κι έτσι δεν παρουσίαζε τα συμφέροντα της ιδιαίτερης πατρίδας του. Για παράδειγμα, ο Ηρόδοτος στις Ιστορίες του πραγματεύθηκε θέματα που έχουν ελάχιστη σχέση με την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Αλικαρνασσό. [...]