Μια ζωή στη φωτιά ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

Ή Μαρίνα Τσβετάγιεβα (1892-1941) συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ου αιώνα. Ή ζωή καί το έργο της είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα με τη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία. Ή μοίρα της υπήρξε από τίς πιο τραγικές: Όκτωβριανή Επανάσταση, μακρά εξορία (στην Πράγα αρχικά καί κατόπιν στη Γαλλία), μια κόρη νεκρή από την πείνα καί μια άλλη στο γκουλάγκ, εχθρότητα εκ μέρους των Ρώσων έμιγκρέδων καί αδιαφορία των παρισινών λογοτεχνικών κύκλων, παθιασμένη αλληλογραφία με τον Παστερνάκ καί τον Ρίλκε, αφοσίωση στον άντρα της καί πολλοί χιμαιρικοί έρωτες, αναγκαστική επιστροφή στη Σοβιετική "Ενωση καί απεγνωσμένες εκκλήσεις στύν Μπέρια καί τον Στάλιν, αυτοκτονία. Σέ δλη τη διάρκεια αυτού του πολυτάραχου βίου ή Τσβετάγιεβα, αυτή ή άπιστη, δεν σταματάει να εξομολογείται. Εξομολογείται μέσα άπύ τίς επιστολές της πού απευθύνει άλλοτε σε πολύ στενούς φίλους, άλλοτε σε αγνώστους. Συνεχίζει τύ μονόλογο της μέσα από τα μηνύματα πού κλείνει στα τετράδια της. Γεμίζει ακόμη πολλά σημειωματάρια με λακωνικές σημειώσεις με τίς σκέψεις της καί τα συναισθήματα της. Οι εξομολογήσεις αυτές παρέμειναν άγνωστες στύ κοινύ. Ό ξαφνικύς θάνατύς της δεν της επέτρεψε να τίς συνθέσει σε ένα βιβλίο.

Το έργο αυτό ανέλαβε, με άκρα προσοχή καί συγκίνηση, ό ΤσβετάνΤοντό-ροφ: άφοϋ διάβασε στα ρωσικά χιλιάδες σελίδες προσωπικών καί εξομολογητικών κειμένων της, συγκρότησε την αυτοβιογραφία της, στην οποία παρακολουθούμε μέρα με τη μέρα την τραγική ζωή αυτής της Ιδιοφυούς γυναίκας.