Πρόσωπα του ελληνικού κρασιού / Faces of Greek Wine

Πίσω από το κρασί και από το σταφύλι που το γεννά, το φυτό που το θρέφει και τη γη που το φιλοξενεί υπάρχει πάντα ο άνθρωπος. Μια μορφή, ένα πρόσωπο στα οποία ζωγραφίζεται ο μόχθος, ο κόπος, η προσμονή, η λύπη αλλά και η ελπίδα, η χαρά, η προσδοκία, η ικανοποίηση. Πρόσωπα πολλά και διαφορετικά, ανδρικά μα και γυναικεία, νέα ή ηλικιωμένα, με το βλέμμα κάποτε κουρασμένο αλλά μάχιμο, συχνά ανυπόμονο και διεκδικητικό. Πρόσωπα ομιλητικά ή σιωπηλά, πρόσωπα αμπελουργών, οινοποιών, οινολόγων καθώς και άλλων ανθρώπων που έδεσαν τη μοίρα τους με αυτήν του ελληνικού κρασιού και διηγούνται την ιστορία τους συνθέτοντας μέσα από τη δική τους φιλοσοφία και άποψη το πολύπλοκο ψηφιδωτό της ελληνικής οινοποιίας.

Στην οινική ιστορία της Γηραιάς Ηπείρου –που διέδωσε στις υπόλοιπες την καλλιέργεια της αμπέλου και την τέχνη της οινοποίησης– υπάρχει πάντα ένα αφιέρωμα, μικρό ή μεγάλο, και μία αναφορά στην Ελλάδα, που αγάπησε το κρασί και πρώτη ανάμεσα στους πρώτους ανήγαγε σε τέχνη την παραγωγή του. Μια χώρα μικρή που, παρότι στο πέρασμα των αιώνων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα έδωσε από τα πιο εμβληματικά κρασιά στον κόσμο, τα ονόματα των οποίων χαράχτηκαν με χρυσά γράμματα στην ιστορία, έχασε τη συνέχειά της και αναγκάστηκε να ξεκινήσει ξανά, σχεδόν από μηδενική βάση.

/

Behind the wine and the grape from which it is born, the plant that nurtures it and the soil that hosts it, there’s always a human being; a figure, a face which reveals the effort, labour, anticipation and occasional sorrow, but also the hope, joy, expectation and satisfaction of it all. These faces are many and varied, male but also female, young or old, sometimes with a tired look but always with a spark, often impatient and striving; talkative but also silent faces, faces of grape-growers, winemakers, oenologists and of all those people whose fates are bound to Greek wine. They all recount their stories and, through their individual philosophy and approach, piece together the intricate mosaic of the Greek wine sector.

In the history of the ‘Old World’ of Europe, from which vine cultivation and the art of winemaking spread to all others, there is always a chapter, brief or extensive, that refers to Greece, which embraced wine and was the first to elevate winemaking to an art; a small country, which, across the centuries from antiquity to the present day, gave the world some of its most emblematic wines, whose names are written in gold letters in the book of history—
a country, though, that eventually lost its continuity and was forced to start anew, almost from scratch.