Bancassurance: Διανομή ασφαλιστικών προϊόντων από πιστωτικά ιδρύματα

Το παρόν σύγγραμμα εξετάζει, για πρώτη φορά, από νομική άποψη, μία σημαντική μορφή συνεργασίας του σύγχρονου χρηματοοικονομικού περιβάλλοντος και συγκεκριμένα τη διανομή ασφαλιστικών προϊόντων, (πιο δόκιμα, την κατάρτιση ασφαλιστικών συμβάσεων), με τη διαμεσολάβηση πιστωτικών ιδρυμάτων. Γνωστή αυτή η συνεργασία, με τον επικρατήσαντα, διεθνώς, γαλλικό όρο, ως bancassurance, αποτελεί μία de facto κατάσταση, εδώ και κάποιες δεκαετίες, στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, βρίσκει δε μια πρώτη, αν και όχι ειδική νομοθετική αναγνώριση, στη χώρα μας, με το Ν. 4583/2018, ο οποίος μετέφερε, στο εσωτερικό μας δίκαιο, τις διατάξεις της Οδηγίας 2016/97/ΕΕ (Οδηγία για τη διανομή ασφαλιστικών προϊόντων, = Insurance Distribution Directive (IDD)). Με βάση το συγκεκριμένο νομοθέτημα, αλλά και την ήδη ανεπτυγμένη σχετική οικονομική, κυρίως, θεωρητική επεξεργασία, όπως επίσης με την προσφυγή, όσο και αξιοποίηση αντίστοιχων ρυθμίσεων του δικαίου της κεφαλαιαγοράς, και του κοινού ιδιωτικού δικαίου επιχειρείται μία εξέταση των πιο σημαντικών εκδηλώσεων της εισδοχής των πιστωτικών ιδρυμάτων, στον τομέα της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης και ήδη διανομής ασφαλιστικών προϊόντων, όπως η ιδιότητα των προσώπων, που συμμετέχουν στην υλοποίησή της, η νομική φύση των καταρτιζομένων συμβάσεων, η προστασία των πελατών – αποδεκτών των σχετικών υπηρεσιών.