Τζουάνγκ Τσε

Το βιβλίο του Τζουάνγκ Τσε είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά έργα της κινέζικης φιλολογίας. Περιέχει πολλές βαθιές ενοράσεις και αναρίθμητους αφορισμούς, που ακόμα και ο πιο απλός και χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις άνθρωπος μπορεί να τους κατανοήσει και να τους χρησιμοποιήσει στην καθημερινή του ζωή. Πολλοί από τους ήρωες του Τζουάνγκ Τσε είναι αναχωρητές: Άγνωστοι σοφοί και Ταοϊστές μοναχοί, χωρικοί και ψαράδες, ζουν κοντά στη φύση, μακριά από πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές. Στο βιβλίο αφθονούν οι παραβολές, οι αλληγορίες, τα παράδοξα και οι ανέκδοτες ιστορίες, συνοδευόμενα από μια πλούσια φαντασία. Όλο το έργο είναι εμποτισμένο από μια αληθινή αγαλλίαση μπροστά στις θαυμάσιες εκδηλώσεις της φύσης, η οποία θεωρείται σαν κοσμική ισορροπία δράσεων και αντιδράσεων. Βασική ιδέα του Τζουάνγκ Τσε είναι ότι το Τάο (παγκόσμια φύση) και το Τε (αρετή του ανθρώπου) πρέπει να εναρμονίζονται. Ο άνθρωπος οφείλει να εγκαταλείψει τις προσποιήσεις και επιφανειακές αξίες του πολιτισμού μας και να ζήσει σύμφωνα με την εσωτερική του φύση. Η απόσπαση από τα κοσμικά ενδιαφέροντα πετυχαίνεται από τον άνθρωπο σε τρία στάδια: ξέχασμα κάθε κοσμικού πράγματος, ξέχασμα του κόσμου σαν σύνολο και ξέχασμα του ίδιου του εαυτού του ως ξεχωριστού ατόμου. Η ένωση με το Τάο φέρνει την αιφνίδια φώτιση και η επίτευξη της ανώτερης γνώσης χαρίζει στο σοφό την αθανασία.