Ιστορίες για τους ανθρώπους του καλαμποκιού

Στα βουνά μας συμβαίνουν πράγματα που μπορεί να σας φαίνονται απίστευτα. Γι' αυτό σας τα διηγούμαι σαν να είναι παραμύθια.

Διότι μοιάζει απίστευτο ότι στα βουνά μας κατοικεί πραγματικά ένα σκαθάρι με την έπαρση περιπλανώμενου ιππότη, ότι υπάρχει μια ασυμβίβαστη πετρούλα που εκπαιδεύεται για να γίνει σύννεφο[...] ότι ο γέρο- Αντώνιο εμφανίζεται κάθε τόσο με ιστορίες και μύθους που του έχουν διηγηθεί οι πρωταρχικοί θεοί, αυτοί που γέννησαν τον κόσμο [...] ότι τα παιδιά πιστεύουν και φέρονται λες και ο Σουπ είναι άλλο ένα παιδί που δεν έχει αφήσει αυτήν την περίεργη πιπίλα που βγάζει καπνό [...] ότι τα παιδιά πιστεύουν και φέρονται λες και ο Σουπ είναι άλλο ένα παιδί που δεν αφήσει αυτήν την περίεργη πιπίλα που βγάζει καπνό [...] ότι υπάρχει ένα κοριτσάκι που λέγεται "Δεκέμβρης" και που, όπως δείχνει και τ' όνομα της, γεννήθηκε τον Νοέμβρη.

(από την ομιλία του υποδιοικητή Μάρκος στο Πρώτο Παγκόσμιο Φεστιβάλ της Αξιοπρεπούς Οργής, 2 Ιανουαρίου 2009)

Δεκαπέντε χρόνια μετά την εμφάνισή του την 1η Ιανουαρίου 1994, εικοσιπέντε χρόνια μετά την ίδρυσή του, ο EZLN εξακολουθεί να προχωράει ρωτώντας, να βαδίζει το δρόμο της αντίστασης στον καπιταλισμό δίχως να επιζητεί την εξουσία ούτε τη θέση της πρωτοπορίας, να οικοδομεί την αυτονομία των ιθαγενών κοινοτήτων, να έρχεται από κάτω και αριστερά: από το μέρος της καρδιάς.

Οι εικοσιπέντε Ιστορίες για τους ανθρώπους του καλαμποκιού είναι ένα δείγμα ποίησης της εξεγερμένης αξιοπρέπειας.

Τα έσοδα της έκδοσης αυτής θα διατεθούν για τη συνέχιση της λειτουργίας του οδοντοτεχνικού εργαστηρίου τού Καρακόλ 5 «Που μιλάει για όλους» του Ρομπέρτο Μπάριος, στη βόρεια ζώνη της Τσιάπας.