0
Your Καλαθι
Υπόθεση μπεστ-σέλλερ
Έκπτωση
40%
40%
Περιγραφή
ΕΡΩΤΗΣΗ: Με ποιο τρόπο θα σας βοηθούσε το γράψιμο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μα ξέρετε... εγώ είχα ένα σχέδιο. Ήθελα να γράψουμε το βιβλίο όλοι μαζί. Εντάξει, εγώ είχα την ιδέα αυτής της Ιστορίας αλλά θα μπορούσαν κι οι άλλοι να τσοντάρουν, ακριβώς όπως όταν δεν είχαμε λεφτά και βάζαμε όλοι μαζί κάτι. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε και τελικά το έγραψα μόνος μου. Δεν συζητήσαμε καν για το βιβλίο, για το πως θα γράφαμε αυτή την ιστορία. Η μόνη συζήτηση που έγινε ήταν όταν το τελείωσα, όλοι έπεσαν πάνω μου και με συμβούλευαν που να το εκδώσω, πως να το εκδώσω. Έγιναν εξαντλητικές συζητήσεις. Το βιβλίο είχε γραφτεί όμως. Δεν ήξερα τι να το κάνω. Αισθανόμουν ότι δεν είχε γραφτεί ποτέ, ότι δεν υπήρχε. Τελικά το πήρε η “Φράση”. Από τότε προσπαθώ να καταλάβω αυτή την περίεργη ισότητα, γράφω ίσον εκδίδω. Πιστέυω ότι όλος ο κόσμος γράφει, αλλά οι μόνοι που το καταλαβαίνουν είναι αυτοί που εκδίδουν. Οι άλλοι νομίζουν ότι δεν έχουν γράψει ποτέ στη ζωή τους ενώ γράφουν συνέχεια, γράμματα, σημειώματα, χιλιάδες πράγματα. Οι μόνοι που γράφουν πραγματικά είναι οι εκδότες. Εμένα αυτό ήταν το πρόβλημά μου, να βρω ένα εκδότη που να ξέρει να γράφει, δηλαδή να κάνει καλά τη δουλειά του. Επειδή ο εκδότης ήταν μια παλιά φίλη, τα πράγματα μπερδεύτηκαν.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είχατε πολύ καλές κριτικές.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν πειράζει.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γράφτηκε ότι αυτό το βιβλίο ήταν το πρώτο που εκπροσωπούσε τη γενιά του ’80.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σωστό; Λάθος; Πρέπει να ρωτήσουμε το βιβλίο. Αλλά το βιβλίο δεν μπορεί να μιλήσει πιά, έχει μπεί στις βιβλιοθήκες και κοιμάται ήσυχο. Μόνο εσείς μιλάτε κι εγώ, προσπαθούμε απεγνωσμένα να ξυπνήσουμε το βιβλίο. Δεν ξέρω αν εσείς θα τα καταφέρετε, εγώ απέτυχα μια για πάντα αφού το έγραψα και τελείωσε. Όλα τελείωσαν. Ξέρετε, τώρα ζω μόνος μου. Ίσως η "Φράση" μου ζητήσει κάτι άλλο τώρα, αν και δεν έχω καμία όρεξη.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν έχετε κανένα σχέδιο για το μέλλον;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Φαντάζομαι ότι με προσλαμβάνει ένα φωνητικό τρίο σόουλ για να ρυθμίζω τους φωτισμούς. Πότε πότε έρχονται και μου ζητάνε τη γνώμη μου για τους στίχους, αν είναι αρκετά εμπορικοί, ακόμα πιο σπάνια με ρωτάνε για τις φωνές. Απαντάω με ευσυνειδησία και ξαναγυρίζω στη δουλειά μου. Είναι ένα πρόβλημα επιβίωσης.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Και η λογοτεχνία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν θα έπρεπε να μιλάμε για λογοτεχνία, αλλά για εκδόσεις. Αυτό μετράει σήμερα. Υπήρχε, λοιπόν, μια φορά και έναν καιρό η λογοτεχνία, κι όλα τα άλλα ήταν το περίττωμά της, η γεωγραφία ήταν το περίττωμα του Ιουλίου Βερν. Μόλις ο Βερν ταξίδεψε, βγήκε από το σπίτι του και πήρε το αεροπλάνο, άρχισε η αντίστροφη πορεία.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μα ξέρετε... εγώ είχα ένα σχέδιο. Ήθελα να γράψουμε το βιβλίο όλοι μαζί. Εντάξει, εγώ είχα την ιδέα αυτής της Ιστορίας αλλά θα μπορούσαν κι οι άλλοι να τσοντάρουν, ακριβώς όπως όταν δεν είχαμε λεφτά και βάζαμε όλοι μαζί κάτι. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε και τελικά το έγραψα μόνος μου. Δεν συζητήσαμε καν για το βιβλίο, για το πως θα γράφαμε αυτή την ιστορία. Η μόνη συζήτηση που έγινε ήταν όταν το τελείωσα, όλοι έπεσαν πάνω μου και με συμβούλευαν που να το εκδώσω, πως να το εκδώσω. Έγιναν εξαντλητικές συζητήσεις. Το βιβλίο είχε γραφτεί όμως. Δεν ήξερα τι να το κάνω. Αισθανόμουν ότι δεν είχε γραφτεί ποτέ, ότι δεν υπήρχε. Τελικά το πήρε η “Φράση”. Από τότε προσπαθώ να καταλάβω αυτή την περίεργη ισότητα, γράφω ίσον εκδίδω. Πιστέυω ότι όλος ο κόσμος γράφει, αλλά οι μόνοι που το καταλαβαίνουν είναι αυτοί που εκδίδουν. Οι άλλοι νομίζουν ότι δεν έχουν γράψει ποτέ στη ζωή τους ενώ γράφουν συνέχεια, γράμματα, σημειώματα, χιλιάδες πράγματα. Οι μόνοι που γράφουν πραγματικά είναι οι εκδότες. Εμένα αυτό ήταν το πρόβλημά μου, να βρω ένα εκδότη που να ξέρει να γράφει, δηλαδή να κάνει καλά τη δουλειά του. Επειδή ο εκδότης ήταν μια παλιά φίλη, τα πράγματα μπερδεύτηκαν.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είχατε πολύ καλές κριτικές.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν πειράζει.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γράφτηκε ότι αυτό το βιβλίο ήταν το πρώτο που εκπροσωπούσε τη γενιά του ’80.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σωστό; Λάθος; Πρέπει να ρωτήσουμε το βιβλίο. Αλλά το βιβλίο δεν μπορεί να μιλήσει πιά, έχει μπεί στις βιβλιοθήκες και κοιμάται ήσυχο. Μόνο εσείς μιλάτε κι εγώ, προσπαθούμε απεγνωσμένα να ξυπνήσουμε το βιβλίο. Δεν ξέρω αν εσείς θα τα καταφέρετε, εγώ απέτυχα μια για πάντα αφού το έγραψα και τελείωσε. Όλα τελείωσαν. Ξέρετε, τώρα ζω μόνος μου. Ίσως η "Φράση" μου ζητήσει κάτι άλλο τώρα, αν και δεν έχω καμία όρεξη.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν έχετε κανένα σχέδιο για το μέλλον;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Φαντάζομαι ότι με προσλαμβάνει ένα φωνητικό τρίο σόουλ για να ρυθμίζω τους φωτισμούς. Πότε πότε έρχονται και μου ζητάνε τη γνώμη μου για τους στίχους, αν είναι αρκετά εμπορικοί, ακόμα πιο σπάνια με ρωτάνε για τις φωνές. Απαντάω με ευσυνειδησία και ξαναγυρίζω στη δουλειά μου. Είναι ένα πρόβλημα επιβίωσης.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Και η λογοτεχνία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν θα έπρεπε να μιλάμε για λογοτεχνία, αλλά για εκδόσεις. Αυτό μετράει σήμερα. Υπήρχε, λοιπόν, μια φορά και έναν καιρό η λογοτεχνία, κι όλα τα άλλα ήταν το περίττωμά της, η γεωγραφία ήταν το περίττωμα του Ιουλίου Βερν. Μόλις ο Βερν ταξίδεψε, βγήκε από το σπίτι του και πήρε το αεροπλάνο, άρχισε η αντίστροφη πορεία.
Κριτικές
14/12/2024, 05:32
