Το αβγό που δεν ήθελε να το βάψουν

Λίγα λόγια για τους μεγάλους...
Αυτό το παραμύθι δεν γράφτηκε για να... κοιμίζει, αλλά για να αφυπνίζει!
Πόσο εφικτό είναι να αποκτήσουν τα παιδιά κριτική στάση στα μηνύματα των ΜΜΕ που τους καλλιεργούν την επιθυμία να γίνουν star της μουσικής, της μόδας, της τηλεόρασης, του σινεμά, των video games, του ποδοσφαίρου;...
Ωστόσο, πόσο εύκολο είναι για ένα παιδί να επιβιώσει ανάμεσα στα άλλα, όταν βλέπει με κριτική ματιά τα, κάθε είδους, «είδωλα»;
Το παραμύθι επιχειρεί να προβάλει διαφορετικές αξίες από τις κυρίαρχες που συνδέονται με τις επιταγές του σύγχρονου “life style.”
Η πρόθεσή του δεν είναι άλλη από το να αποτελέσει ένα αντιστάθμισμα:
στην ωραιοπάθεια που λέγεται μόδα,
στο θόρυβο που ονομάζεται μουσική,
στον ανταγωνισμό που προβάλλεται ως αναγκαίο προσόν επιβίωσης.

Λίγα λόγια για τα παιδιά...
Ο πρωταγωνιστής του πασχαλινού παραμυθιού που κρατάτε στα χέρια σας, είναι ένα αβγό που δραπετεύει από την κουζίνα, επειδή αρνείται να το βάψουν!
Γιατί; Μα απλώς θέλει να διατηρήσει το φυσικό του χρώμα! Παρά το ότι μοιάζει τόσο εύθραυστο δίπλα στο κέρινο, το ξύλινο, το μπρούντζινο, το πορσελάνινο και το σοκολατένιο αβγό που υπάρχουν στο σπίτι, στην πράξη αποδεικνύεται πως είναι το πιο δυνατό, καθώς καταφέρνει να επιβάλει τις δικές του αξίες.
Πώς τα καταφέρνει;
Βρείτε την απάντηση! Υπάρχει, αλλά σας κρύβεται, μέσα στις σελίδες αυτού του παραμυθιού.