Η Ελλάδα μπροστά στο 2000

ΚΡΙΤΙΚΗ




Το πλήρες πλαίσιο προτάσεων και θέσεων για την αναθεώρηση του Συντάγματος που κατάθεσε η ΝΔ στις σχετικές συζητήσεις στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής αλλά και οι προσωπικές ριζοσπαστικές προτάσεις του για τον νέο καταστατικό χάρτη της χώρας περιλαμβάνονται στο βιβλίο του πρώην υπουργού και νυν βουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Ι. Βαρβιτσιώτη.

Οι προτάσεις της ΝΔ που παραθέτει ο κ. Βαρβιτσιώτης κινούνται σε επτά βασικούς άξονες και καλύπτουν σχεδόν όλες τις διατάξεις του Συντάγματος. Είναι αλήθεια πως στη μακρά διαδικασία διατύπωσης και έγκρισης αυτών των προτάσεων στα κομματικά όργανα υπήρξαν συχνά διαμετρικά αντίθετες προσεγγίσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων στελεχών της ΝΔ. Γι' αυτό και οι τελικές επίσημες κομματικές θέσεις που παρουσιάζει ο συγγραφέας απέχουν από τις δικές τους προωθημένες ριζοσπαστικές ως και ανατρεπτικές ­ για τα πολιτικά μας ήθη ­ προτάσεις που επίσης περιέχονται στο βιβλίο.

Οι θέσεις της ΝΔ δεν ξεφεύγουν από τον «μέσο όρο» της κομματικής ανοχής. Αντιθέτως οι απόψεις του κ. Βαρβιτσιώτη είναι ρηξικέλευθες και αντιμετωπίζουν την προσπάθεια αναθεώρησης του Συντάγματος ως μια ανάγκη εναρμόνισης των θεσμών με το κοινωνικό αίσθημα πρωτίστως και όχι ως επιφανειακό νομικό εκσυγχρονισμό και προσαρμογή του καταστατικού χάρτη της χώρας στα δεδομένα της εποχής.

Είναι φανερό πως δύσκολα μπορεί να αποδεχθεί το «πολιτικό προσωπικό» της χώρας τις προτάσεις του πρώην υπουργού που προβλέπουν: «Την καθιέρωση ασυμβιβάστου υπουργικής και βουλευτικής ιδιότητας, την απαγόρευση άσκησης οποιασδήποτε επαγγελματικής δραστηριότητας από τον Βουλευτή, τη λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία και τη σύσταση Συμβουλίου της Δημοκρατίας».

Εκπληξη για όλους θα αποτελούσε η υιοθέτηση τέτοιων ή έστω παρόμοιων προτάσεων που θίγουν τις υφιστάμενες ισορροπίες και αναπαράγουν τις σχέσεις μεταξύ των κομματικών ηγεσιών και των στελεχών κάθε παράταξης. Ωστόσο και μόνον η συζήτηση και η αντιπαράθεση σε επιστημονικό επίπεδο που αναπτύχθηκε και προφανώς θα συνεχισθεί με το βιβλίο του κ. Βαρβιτσιώτη είναι μια ευκαιρία και μια πρόκληση για όλους: ειδικούς και λιγότερο ειδικούς. Ισως το πιο σημαντικό κέρδος από τις απόψεις του κ. Βαρβιτσιώτη είναι η ίδια η συζήτηση που αναπτύχθηκε με αφορμή τις θέσεις του που δεν τόλμησε να αποδεχθεί ούτε το κόμμα του, αν και πολλά στελέχη της ΝΔ γενικώς συμφωνούσαν!

Σε ένα από τα επιχειρήματά του για το ασυμβίβαστο υπουργικού και βουλευτικού αξιώματος ο κ. Βαρβιτσιώτης μεταξύ άλλων τονίζει: «... Η υπουργοποίηση πολλών βουλευτών, εκτός του ότι αδυνατίζει το νομοθετικό σώμα, συνιστά αφ' εαυτής μία επιπλέον παθολογική διασταύρωση εξουσιών (τα ίδια πρόσωπα νομοθετούν και εκτελούν τους νόμους) η οποία, παρά την προϊούσα υποχώρηση της κλασικής αρχής της διακρίσεως των εξουσιών, δεν παύει, στο πλαίσιο τουλάχιστον των δυτικών δημοκρατιών, να ενοχλεί. Εξάλλου ο βουλευτής-υπουργός καλείται ως βουλευτής να ελέγξει το έργο της κυβερνήσεως, στην οποία όμως μετέχει. Προκύπτει έτσι ένα ακόμη παράδοξο: κρίνων και κρινόμενος ταυτίζονται!».

Εκτός των άλλων πάντως το βιβλίο του κ. Βαρβιτσιώτη προσφέρει μια ευκαιρία και στους αδαείς να προσεγγίσουν με απλό αλλά όχι απλοϊκό τρόπο τη μεγάλη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος.




ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΜΨΙΑΣ

ΤΟ ΒΗΜΑ, 12-04-1998