Η γένεσις, η ζωή και το έργο, ο θάνατος του αμνού

Η πρώτη ποιητική συλλογή του Παναγιώτη Ι.Ε. Βασιλείου περιλαμβάνει 110 ποιήματα που γράφτηκαν μεταξύ 2008 και 2014.

Η συλλογή χωρίζεται σε πέντε θεματικές ενότητες:
Μυστικός δείπνος και σύλληψη - Κρεμάται επί ξύλου - Η αποκαθήλωση - Προς γραμματείς και φαρισαίους, Ρωμαίους και μαθητάς - Μαγδαληνή

Το έργο του εξωφύλλου είναι φιλοτεχνημένο από τον Αδριανό Αγγελόπουλο. Οι ενότητες έχουν εικονογραφηθεί από τους F.Bolar, Cωτοc, Ozone, Ners, Sive.

ΣΙΓΟΥΡΟΣ (από την ενότητα "Η αποκαθήλωση")

Εύχομαι να προλάβω να γεράσω,
για να είμαι πιο σίγουρος,
γέρος μα γερός,
σίγουρος ότι θα πεθάνω,
πιο ήρεμος.
Θα υπάρχει μόνο το τώρα, δεν θα έχει μείνει τίποτα άλλο απέναντι στην
σίγουρη αβεβαιότητα του αύριο.
Δεν θα με νοιάζει αυτό το αύριο.
Δεν θα με θλίβει τίποτα,
ο κόσμος, θα έχω απομακρυνθεί από τον συνωστισμό του,
οι επιλογές των ανθρώπων, θα έχω κάνει τις δικές μου και δεν θα έχω άλλες,
το μέλλον, θα βρίσκεται στα χέρια των νέων, θα είναι καλύτεροι (πιο βελτιωμένοι) από εμένα,
το χρήμα, δεν θα έχω πια υλικές ανάγκες,
δεν θα βιάζομαι,
η αναγνώριση, θα έχω αναγνωριστεί.
Τίποτα δεν θα έχει αλλάξει, σίγουρα,
απλά θα είμαι σίγουρος, για την μικρή απόσταση από το τέλος.
Θα είναι ακόμα εδώ οι δικοί μου, θα τους έχω κερδίσει
και την γυναίκα μου θα την έχω κερδίσει, δεν θα ανησυχώ αν θα μου φύγει.
Θα με ακούν και θα τους ακούω, καλύτερα
και θα τους κοιτώ στα μάτια, γιατί μπορεί να είναι η τελευταία μας στιγμή.
Δεν θα υπάρχει τίποτα ακόμα για να αποδείξω.
Θα έχω ζήσει τόσο για το αύριο και θα έχω πονέσει τόσο για αυτό (χωρίς να το δω μια φορά όπως το θέλω) που θα με έχει κουράσει αφόρητα και δεν θα του δίνω πια σημασία.
Μόνο το σήμερα, το τώρα, οι δικοί μου (όσοι από αυτόυς θα ζουν ακόμα) και η γυναίκα μου θα έχουν αξία
και εγώ ίσος με αυτούς, δεν θα γράφω πια.