Και τα βλέμματά μας, ας στραφούν στο φως

Αν κοιτάξεις πίσω τη φρικτή δίνη του ατελείωτου χρόνου, θα συνειδητοποιήσεις την ανυπαρξία σου. Αν ατενίσεις μπροστά το σκοτάδι του αχανούς διαστήματος, θα χάσεις το στίγμα του εαυτού σου. Η πλατωνική ψυχή μας σαν τον αρματηλάτη κρατά τα χαλινάρια της τεχνολογίας, της επιστήμης, της θρησκείας και της φιλοσοφίας. Πάντοτε όμως κάποιο από αυτά τα άλογα είναι κατώτερης ράτσας, ανάξιο του ένδοξου οδηγού και το άρμα κατακρημνίζεται σε αβύσσους που αναγκαζόμαστε να δρασκελίσουμε με όποιο τίμημα. Αρκεί να ανυψώσεις τους οφθαλμούς και θα δεις τον Ουρανό, γιατί το όμοιο τείνει προς το όμοιο.

Το παρόν σύγγραμμα πορευόμενο από φως σε φως, μέσα από το φως του Λόγου, επιδιώκει να βοηθήσει τον αναγνώστη να δραπετεύσει τόσο από το έξω σκότος, όσο και από το εντός. Μόνον όταν το κρυμμένο και ανεξέλεγκτο μέρος του ασυνείδητου καταστεί συνειδητό μέσω της ψυχουργίας, μίας διαδικασίας μυσταγωγικής και πνευματικής εξέλιξης, είναι δυνατόν το άτομο να εξευγενισθεί και να ολοκληρωθεί. Και τότε μέσα στο εκτεταμένο δάσος του πνεύματος, μπορεί ως ιχνηλάτης της αλήθειας, να δρέψει καρπούς και να οσμισθεί άνθη που επέζησαν στην ανακύκληση των αιώνων κάτω από την αχλύ των μύθων και της αλληγορίας.