Το ουκρανικό ζήτημα

Στο νέο αυτό βιβλίο του, ο έγκριτος κανονολόγος διαπραγματεύεται συνολικώς όλες τις παραμέτρους, που συνθέτουν την εικόνα του επίμαχου αυτού ζητήματος.

Ιδιαιτέρως, ερμηνεύεται το Γράμμα Εκδόσεως του 1686, η ανάλυση του οποίου οδηγεί στο αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα, ότι διά του Γράμματος αυτού εκχωρήθηκε στον Πατριάρχη Μόσχας μόνον το δικαίωμα χειροτονίας του Μητροπολίτη Κιέβου υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις και σε καμία περίπτωση δεν μεταβιβάσθηκε στο Πατριαρχείο Μόσχας η κανονική δικαιοδοσία επί της Μητροπόλεως Κιέβου.

Το ως άνω συμπέρασμα ενισχύεται επίσης από την παρουσίαση της προσωπικότητας του υπογράψαντος το Γράμμα Εκδόσεως Οικουμενικού Πατριάρχη Διονυσίου Δ΄ του Μουσελίμ αλλά και από όμοια Γράμματα Εκδόσεως του ιδίου αλλά και ετέρων Οικουμενικών Πατριαρχών.

Τέλος, και μετά από ενδελεχή ιστορικοκανονική διαπραγμάτευση όλων των επιμέρους θεμάτων, που ανέκυψαν πριν αλλά και μετά την υπογραφή του Πατριαρχικού και Συνοδικού Τόμου περί αυτοκεφάλου της νέας Ουκρανικής Εκκλησίας, ο συγγραφέας καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι η πλέον ενδεδειγμένη λύση είναι η σύγκληση Συνόδου Προκαθημένων, όπου οι μεν Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες θα εκφρασθούν «εν συνόδω», δηλαδή θα καταθέσουν εγγράφως τις απόψεις τους, ο δε Πρόεδρος αυτής Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος Α΄ θα επεξηγήσει στους Προκαθημένους των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, που έχουν αντίθετη άποψη, την νομοκανονική βάση των ενεργειών και αποφάσεων της Μητέρας Εκκλησίας.