Ιχνηλάτης των θαλασσών

Η ιστορία εκτυλίσσεται με φόντο ένα ορεινό χωριό. Οι ήρωες, σαν μικρά συστήματα, συνθέτουν έναν οργανισμό που παλεύει να αντιμετωπίσει τα πονεμένα ίχνη του παρελθόντος. Άξονας της υπόθεσης είναι οι συνέπειες και οι κραδασμοί, από τραυματικά γεγονότα στις ζωές των ηρώων.
Καθοριστικό πρόσωπο, ένας βίαιος χαρακτήρας που αδυνατεί να δαμάσει τα άρρωστα πάθη του, σκορπώντας γύρω του τρόμο, οδύνη και οργή, ακόμα και μετά το θάνατό του. Οι πράξεις του παρασύρουν σε μια δίνη τους δικούς του ανθρώπους και το ψυχικό τους ανάχωμα υποχωρεί, κάτω από την πίεση έντονων αρνητικών συναισθημάτων. Μέσα από τις προσωπικές τους διαδρομές, θα αγωνιστούν να βγουν από το σκοτάδι και να αναζητήσουν το δρόμο προς το φως.


Απόσπασμα από το βιβλίο

Καθώς το αυτοκίνητο πλησίαζε στο χωριό, η Μυρτώ κοίταζε έξω από το παράθυρο εκστασιασμένη και με δέος την καταπράσινη φύση. Τα μάτια της ήταν θολά από συγκίνηση, καθρεφτίζοντας ένα μείγμα από αντιφατικά συναισθήματα νοσταλγίας, πίκρας και χαράς καθώς αντίκριζε τον τόπο της έπειτα από τόσα χρόνια. Η μορφή του Στέφανου είχε σβήσει από τη μνήμη της αλλά θυμόταν πόσες φορές είχε νοσταλγήσει το πρόσωπό του. Το ντροπαλό βλέμμα και το χαμόγελό του, όταν την κρατούσε αγκαλιά και της υποσχόταν με εφηβική λαχτάρα ότι θα την αγαπούσε για πάντα. Νύχτες αμέτρητες είχε ξαγρυπνήσει προσευχόμενη για εκείνον να γίνει καλά… Τώρα, παρ’ όλα τα χρόνια που είχαν περάσει, διαπίστωνε ότι τα πάντα επανέρχονταν στο μυαλό της με κάθε λεπτομέρεια. Πλησιάζοντας στο ποτάμι, και την ώρα που το αυτοκίνητο διέσχιζε τη γέφυρα, η καρδιά της άρχισε να χτυπάει δυνατά.