Εσχατολογία και ετερότητα

Έκπτωση
20%
Τιμή Εκδότη: 10.20
8.16
Τιμή Πρωτοπορίας
+
275743
Συγγραφέας: Βέντης, Χαράλαμπος
Εκδόσεις: Γρηγόρης
Σελίδες:107
Ημερομηνία Έκδοσης:01/01/2005
ISBN:9789603334248
Διαθεσιμότητα στα βιβλιοπωλεία μας
Αθήνα:
Με παραγγελία σε 2-5 εργάσιμες ημέρες
Θεσσαλονίκη:
Με παραγγελία σε 2-5 εργάσιμες ημέρες
Πάτρα:
Με παραγγελία σε 2-5 εργάσιμες ημέρες

Κριτικές

(περιοδ. Σύναξη, τχ. 98/2006)

Χαράλαμπου Βέντη, Εσχατολογία και Ετερότητα. Η διασταύρωση δύο ασύμβατων οριζόντων, εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα, 2005, σσ. 107.

Haralambos Ventis, The Reductive Veil: Post-Kantian Non Representationalism Versus Apophatic Realism, foreword by Robert C. Neville, Theology and History series 23, Editions Epektasis, Katerini, 2005, pp. 205.

Αν και τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι αναφορές περί εσχατολογίας και αποφατισμού στα έργα της σύγχρονης θεολογίας και συνειδητοποιείται ο αξονικός χαρακτήρας τους για την πίστη και τη θεολογία της Εκκλησίας, απομένει σημαντική δουλειά στον τομέα της ανάδειξης του ιστορικού, κοινωνικοπολιτικού και εντέλει εκκλησιολογικού περιεχομένου της εσχατολογίας και του αποφατισμού. Σε εκκρεμότητα επίσης βρίσκεται και το αίτημα μιας σοβαρής συμμετοχής της θεολογίας (εννοείται της εγχώριας) στον ευρύτερο φιλοσοφικό διάλογο που διεξάγεται κατά την ύστερη νεωτερική (μεταμοντέρνα) ιδεολογική συνάφεια.
Το ευσύνοπτο θεολογικό δοκίμιο του Χαράλαμπου Βέντη, Εσχατολογία και Ετερότητα, θεωρούμε ότι αποτελεί ευοίωνη θεολογική μαρτυρία και απάντηση στις παραπάνω εκκρεμότητες και προκλήσεις. Κατ’ αρχήν, στο πρώτο μέρος του, αντιπαρατίθεται κριτικά με σύγχρονα ρεύματα σκέψης και σημαίνοντες στοχαστές (ενδεικτικά: R. Rorty, Κ. Καστοριάδης, Π. Κονδύλης), οι οποίοι εισάγουν μια ρήξη με την υπερβατική σκέψη, την ουσιοκρατική οντολογία με τον κανονιστικό της χαρακτήρα, εμμένοντας σε έναν ριζικά πεπερασμένο προσανατολισμό και σε μια απόλυτη ενδοκοσμική κλειστότητα. Ως συνέπεια αυτού του προσανατολισμού ακολουθεί η καταδίκη της εσχατολογίας, αλλά και η μεταμοντέρνα πολωτική θεώρηση του διπόλου «εσχατολογία-ετερότητα». Η αντιθεμελιοκρατική εμπειριστική εμμένεια του σύγχρονου στοχασμού κατά τον Βέντη, εξαιτίας του αναγωγισμού της, δεν είναι λιγότερο δογματική, παρά τους ισχυρισμούς και τις ριζοσπαστικά ανθρωπιστικές της προθέσεις.
Στο δεύτερο μέρος του δοκιμίου του, το οποίο ακολουθεί αβίαστα και ως φυσική συνέχεια του πρώτου, ο συγγραφέας επιχειρεί να υπερβεί την αντίθεση εσχατολογίας-ετερότητας και οδηγείται σε μια «διασταύρωση» των ασύμβατων κατά τη μεταμοντέρνα σκέψη οριζόντων. Άξιο προσοχής είναι το γεγονός ότι δεν προβαίνει στο εγχείρημά του άκριτα και αυτοδικαιωτικά για τη θεολογία και την Εκκλησία, αλλά αντίθετα με κριτικό και προφητικό νεύρο διαχωρίζει την αυθεντική χριστιανική εσχατολογία από τις κακέκτυπες εκδοχές της και τις καρικατούρες: «όσο λάθος είναι η θεοκρατική διαστρέβλωση της εσχατολογίας, άλλο τόσο εσφαλμένο είναι να εκληφθεί η σύλληψη των εσχάτων με την έννοια της “χάριτος” ως προτροπή σε παθητική εσωστρέφεια και κοινωνικό εφησυχασμό».
Αξιοποιώντας τη θεολογία του Προσώπου (Χρήστος Γιανναράς και Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας) και εμβαθύνοντας σ’ αυτήν, ο συγγραφέας συμπεραίνει την ανάγκη κατάφασης της ετερότητας, η οποία «συνιστά το ελέγξιμο ίχνος της χριστιανικής πίστης στην ιστορία, επιβεβαιώνοντας τους ισχυρισμούς της περί καθολικότητας και περί του προσώπου εν γένει».
Περνώντας τώρα στο δεύτερο, το αγγλικό βιβλίο, του οποίου ο τίτλος στα ελληνικά θα ήταν Το αναγωγικό πέπλο: μετα-καντιανή μη αναπαραστατικότητα εναντίον αποφατικού ρεαλισμού, οφείλουμε να εκθειάσουμε τη γλωσσική μαζί με την θεολογική και φιλοσοφική σκευή του συγγραφέα. Πρόκειται για ένα εξάπαντος απαιτητικό ανάγνωσμα, αποτελούμενο από δύο αυτόνομα μέρη, τα οποία όμως συνδέει μια κοινή εναντίωση στον φιλοσοφικό αναγωγισμό, την γνωσιοθεωρητική εκείνη στάση που διαγράφει αξιωματικά όλες τις θεολογικές κατηγορίες από το νοηματοφόρο στοχασμό και την πολιτική σκέψη.
Στο πρώτο εκ των δύο μερών του, παρουσιάζονται κριτικά η γλωσσοαναλυτική φιλοσοφία και ο μεταμοντέρνος αποδομισμός, έναντι των οποίων όμως προκρίνεται ο αποφατισμός της ανατολικής ορθοδοξίας ως πιο ισορροπημένο και κυρίως μη αναγωγικό επιστημολογικό μοντέλο. Στο δεύτερο, ο συγγραφέας συγκρίνει τρία διαφορετικά μοντέλα δημοκρατίας (John Rawls, Κορνήλιος Καστοριάδης, Χρήστος Γιανναράς), από τα οποία επιλέγει να υπερασπιστεί το μοντέλο του πολιτικού φιλελευθερισμού του John Rawls. Κατά τη γνώμη του αποτελεί την πιο ικανοποιητική πρόταση για μια ισορροπημένη διάκριση του πολιτικού από την μεταφυσική.
Η κρίση μας για το πρώτο από τα παρουσιαζόμενα βιβλία ισχύει και για το δεύτερο. Πρόκειται για μια αξιόλογη θεολογική συμβολή στο φιλοσοφικό διάλογο που διεξάγεται κατά την ύστερη νεωτερικότητα. Με ενδιαφέρον προσδοκούμε την επόμενη ερευνητική δουλειά του Βέντη.
Γράψτε μια κριτική
ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Δωρεάν αποστολή σε όλη την Ελλάδα με αγορές > 30€

ΒΙΒΛΙΑ ΧΕΡΙ ΜΕ ΧΕΡΙ

Γιατί τα βιβλία πρέπει να είναι φτηνά!

ΕΩΣ 6 ΑΤΟΚΕΣ ΔΟΣΕΙΣ

Μέχρι 6 άτοκες δόσεις με την πιστωτική σας κάρτα!