Βεντουρίνι, Αουρόρα

Η Αουρόρα Βεντουρίνι (1921-2015, Λα Πλάτα) ξεκίνησε τη συγγραφική της πορεία ως ποιήτρια, αλλά γρήγορα ασχολήθηκε και με άλλα λογοτεχνικά είδη. Πολύ νωρίς παρέλαβε από τα χέρια του Χόρχε Λουίς Μπόρχες το βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα για το βιβλίο της El solitario [Ο μοναχικός]. Σπούδασε Φιλοσοφία και Παιδαγωγική στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Λα Πλάτα και διετέλεσε σύμβουλος στο Ινστιτούτο Ψυχολογίας και Επανεκπαίδευσης του Παιδιού, όπου γνώρισε την Εύα Περόν και ανέπτυξε συνεργασία αλλά και στενή φιλία μαζί της. Μετά την επονομαζόμενη Απελευθερωτική Επανάσταση που ανέτρεψε το περονικό καθεστώς το 1955, η Βεντουρίνι αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι. Εκεί έζησε για 25 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων ανέπτυξε φιλικές σχέσεις με σημαντικές προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών. Από το γαλλικό κράτος τής απονεμήθηκε ο Σιδηρούς Σταυρός για τις μεταφράσεις του έργου του Φρανσουά Βιγιόν και του Αρθούρου Ρεμπό. Το 2007 έλαβε το βραβείο Nueva Novela για το μυθιστόρημά της Οι Ξαδέλφες. «Επιτέλους, μια τίμια επιτροπή», είπε. Ήταν 85 ετών. Μετά από αυτό, τα βιβλία της μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και έλαβε πολυάριθμα βραβεία τόσο στην Αργεντινή όσο και σε διεθνές επίπεδο. Πάντα ανατρεπτική και ανήσυχη προσωπικότητα, συνέχισε να γράφει ως το τέλος της ζωής της.