1821: Η δημιουργία ενός έθνους-κράτους

H ανεξαρτησία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία ήρθε για τους Έλληνες έπειτα από σχεδόν μια δεκαετία σκληρού ένοπλου αγώνα και δοκιμασίας (1821-1830). Η κατακερματισμένη κοινωνία των επαναστατημένων στάθηκε εμπόδιο στον συντονισμό δυνάμεων οι οποίες συγκροτούσαν αντίπαλα δίκτυα, το καθένα με τη δική του ιεραρχία και τους δικούς του ξεχωριστούς στόχους. Δεν είναι συνεπώς περίεργο ότι μετά τη συνεργασία των δύο πρώτων ετών του Αγώνα ακολούθησαν οι εμφύλιες συγκρούσεις. Παρ’ όλα αυτά, η Επανάσταση ανταποκρίθηκε στη βασική φιλοδοξία όσων αγωνίστηκαν: τη δημιουργία ενός ενιαίου, ελεύθερου κράτους.

Μια συνθετική προσέγγιση του θεμελιακού για τους Έλληνες γεγονότος και των πρώτων χρόνων του νέου ελληνικού κράτους.



Μπαίνουμε στο 2019, μας χωρίζουν μόνον δύο χρόνια από την μεγάλη επέτειο των 200 χρόνων από την σύσταση του ελληνικού κράτους. Το 1812 είναι μια περίοδος σαχλιασμένη αλλά όχι ιδιαίτερα γνώριμη στο ελληνικό κοινό, πέρα από μύθους και γενικότητες. Η τριάδα των ιστορικών του βιβλίου αυτού καταθέτει μια εισαγωγή σε αυτή την σημαντική για τους έλληνες ημερομηνία. Τα πρώτα χρόνια του νέου έθνους δεν ήταν καθόλου ανέφελα. Δύο εμφύλιοι, δυο δάνεια που κανείς δεν ξέρει ακριβώς πώς χρησιμοποιήθηκαν, προσπάθειες συνταγματικού εκσυγχρονισμού, η διαμάχη παλαιών πολεμιστών και σύγχρονων μεταρρυθμιστών, ένας άτυχος πρώτος κυβερνήτης, πολιτικές έριδες, πολιτικές φατρίες συνδεδεμένες με τις μεγάλες δυνάμεις και ένα όραμα που έμοιαζα πολύ δύσκολο να γίνει πραγματικότητα. Οι τρεις ιστορικοί θέτουν με αυτό το πόνημα τα θεμέλια κατανόησης της δυσκολίας να στηθεί στα πόδια του νέο ελληνικό έθνος. Περισσότερα γι αυτήν την εποχή μπορεί να βρει ο αναγνώστης στην πλούσια σχετική βιβλιογραφία στο τέλος του βιβλίου.
Γιάννης Ν. Μπασκόζος