Λεξικόν ερμηνευτικόν των ενδοξότατων Eλλήνων ποιητών και συγγραφέων (2 τόμοι)

Η πρώτη έκδοση του Λεξικού (1908) βραβεύτηκε στο Παρίσι από την "Ἐταιρεία ὑπὲρ τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων", με εισήγηση του Γιάννη Ψυχάρη. Ο Κωστής Παλαμάς στο βιβλίο του "Πεζοὶ Δρόμοι Γ΄- Κἀποιων νεκρῶν ἡ ζωή", γράφει μεταξύ άλλων: Μέσα στὴν πολυποίκιλη ἢ τὴ μονότονη ἐργασία ἑνὸς διορθωτῆ κι᾿ ἑρμηνευτῆ κι᾽ ἐξηγητῆ καὶ σχολιαστῆ, ἑνὸς κριτικοῦ ξεψαχνιστὴ κι᾽ ἐκδότη τῶν κειμένων, δυὸ ἔργα τοῦ Γρηγορίου Βερναρδάκη, δὲν εἶνε ἁπλῶς βιλία, εἶναι μνημεῖα: Ἡ κριτικὴ ἔκδοση τῶν ᾿Ηθικῶν τοῦ Πλουτάρχου, ποὺ τὴ στερέωσε τὴ φήμη του στοὺς σοφοὺς κύκλους τῆς σοφῆς ἑλληνογνωσίας καὶ τῶν δύο ἡμισφαιρίων καὶ ἡ τεράστια στὸν ὄγκο καὶ στὴν ἑλληνομάθεια ὑποδειγματικὴ συγγραφή του, καθὼς τὴν ἀποκαλεῖ: «Ἑρμηνευτικὸν λεξικὸν τῶν ἐνδοξοτάτων Ἑλλήνων ποιητῶν καὶ συγγραφέων». Σπατάλησε στὸ δούλεμά του τὰ περισσότερα χρόνια τῆς ζωῆς του, στὰ νιάτα του τὸ ὀνειροπόλησε καὶ στὰ γεράματά του τὸ ἔβγαλε στὸ φῶς. Στὸ συνθεμένο σοφὸ πρόλογό του στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλώσσα, καθὼς ἀπαραίτητο εἶνε νὰ ξέρη καὶ νὰ γράφη στὴν ἀνάγκη ἕνας καθηγητὴς τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων στὸ Πανεπιστήμιο, μᾶς ἐξηγεῖ τὸ χαρακτῆρα, τὸ νόημα καὶ τὴ μέθοδο τοῦ βιβλίου του. Στὴ φυλὴ πρέπει νὰ τοποϑετηθῆ τῶν μεγάλων διδασκάλων τοῦ Γένους, πού, ἀρχίζοντας ἀπὸ τοὺς βυζαντινούς, ρίχνουν τὴ σπίθα στὴ μεσαιωνικὴ Εὐρώπη γιὰ τὴ φωτιὰ τοῦ ξαναγεννημοῦ τῆς ᾿Αθηνᾶς καὶ τῆς ᾿Αφροδίτης, ἴσα μὲ τὸ Βούλγαρη καὶ τὸν Κοραῆ. ᾿Αλλὰ ἀπὸ τὸν Κοραῆ σταθμὸς εἶνε καὶ νέος δρόμος ἀνοίγεται στὴν ἑλληνομάθεια. Κι’ ὁ Βερναρδάκης στέκεται σὰν ἕνας ἑλληνιστὴς ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους τοῦ κόσμου».