Παράλληλη διεξαγωγή διαιτητικής και πολιτικής δίκης σε επίπεδο διεθνούς εμπορικής και εσωτερικής δια

Το παρόν έργο επιχειρεί να αναλύσει διεξοδικά το φαινόμενο της παράλληλης διεξαγωγής δίκης ενώπιον τακτικού και διαιτητικού δικαστηρίου, σε επίπεδο διεθνούς εμπορικής διαιτησίας, αλλά και εσωτερικής διαιτησίας, καλύπτοντας ένα κενό της ελληνικής βιβλιογραφίας. Ειδικότερα, στο πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η ανομοιόμορφη προσέγγιση των επιμέρους εθνικών εννόμων τάξεων, ως προς το ζήτημα της έκτασης της εξουσίας δικαστικού ελέγχου και του μέτρου ελέγχου της εγκυρότητας της συμφωνίας περί διαιτησίας εκ μέρους των πολιτειακών δικαστηρίων. Στο δεύτερο και τρίτο κεφάλαιο εξετάζονται αναλυτικά οι πιθανοί μηχανισμοί αναχαίτισης του φαινομένου της παράλληλης διεξαγωγής δικών, με εκτενή αναφορά σε θεσμούς, όπως το δεδικασμένο και η εκκρεμοδικία, αλλά και ο μηχανισμός των anti-suit injunctions. Στο τέταρτο κεφάλαιο –μέσα από μια ανασκόπηση των πορισμάτων της έρευνας– προτείνεται το καταλληλότερο εν τέλει μέτρο προς αντιμετώπιση του κινδύνου έκδοσης αλληλοαναιρούμενων αποφάσεων, ενώ παρατίθενται συνδυαστικά και οι αναγκαίες διορθωτικές ενέργειες σε επίπεδο κανόνων δικαίου. Στο πέμπτο κεφάλαιο σκιαγραφείται, τέλος, το ενδεχόμενο γέννησης παράλληλων δικών και στο πεδίο της εσωτερικής διαιτησίας.

Το παρόν έργο αποτελεί χρήσιμο οδηγό για τους μελετητές της επιστήμης, αλλά και τους νομικούς της πράξης, στο σύνθετο πρόβλημα της παράλληλης διεξαγωγής διαιτητικής και πολιτικής δίκης, σε επίπεδο διεθνούς εμπορικής, αλλά και εσωτερικής διαιτησίας, ενώ τα ευρετήρια λημμάτων και νομικών κανόνων, που συνοδεύουν το βιβλίο, συμβάλλουν στον ευχερέστερο και ταχύτερο εντοπισμό της ζητούμενης πληροφορίας.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

VΠΡΟΛΟΓΟΣ

XIIIΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Παράλληλη διεξαγωγή διαιτητικής και πολιτικής δίκης

σε επίπεδο διεθνούς εμπορικής διαιτησίας

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ

Το πρόβλημα της παράλληλης διεξαγωγής δικών

ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ της ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ

3Ι. Η θέση του προβλήματος της παράλληλης διεξαγωγής δικών ενώπιον πολιτειακού και διαιτητικού δικαστηρίου

31. Γενικές παρατηρήσεις

62. Η έννοια των παράλληλων δικών

83. Τα κίνητρα για την έναρξη παράλληλων δικών

83.1. Γενικές παρατηρήσεις για τα πιθανά κίνητρα έναρξης παράλληλων δικών εν γένει

113.2. Τα ειδικότερα κίνητρα στην περίπτωση της παράλληλης διεξαγωγής διαιτητικής και πολιτικής δίκης σε επίπεδο διεθνούς εμπορικής διαιτησίας

13ΙΙ. Η απουσία σε επίπεδο διεθνούς διαιτησίας ενός σαφούς πλαισίου συντονισμού αρμοδιοτήτων μεταξύ διαιτητικών και πολιτειακών δικαστηρίων, όταν κρίνουν επί των προϋποθέσεων της δικαιοδοσίας τους

131. Γενικές παρατηρήσεις

142. Συγκριτική επισκόπηση εθνικών ρυθμίσεων αναφορικά με τον συντονισμό αρμοδιοτήτων μεταξύ διαιτητικών και πολιτειακών δικαστηρίων

193. Συμπερασματικές παρατηρήσεις: ο κίνδυνος έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων λόγω της έλλειψης εναρμονισμένης ρύθμισης σε επίπεδο διεθνούς διαιτησίας ως προς τα ζητήματα της δικαιοδοσίας επί παράλληλων δικών

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Πιθανοί μηχανισμοί συντονισμού αρμοδιοτήτων

μεταξύ διαιτητικών και πολιτειακών δικαστηρίων

21Ι. Η ένσταση εκκρεμοδικίας ως πρόσφορο εργαλείο αναχαίτισης της παράλληλης διεξαγωγής δικών

211. Γενικές παρατηρήσεις

222. Η διαφορετική προσέγγιση της εκκρεμοδικίας μεταξύ ηπειρωτικού και αγγλοσαξωνικού δικαίου

243. Ο θεσμός της εκκρεμοδικίας στις διεθνείς συμβάσεις για τη διαιτησία

254. Νομολογιακή εφαρμογή της εκκρεμοδικίας σε επίπεδο διεθνούς εμπορικής διαιτησίας – Πρόκριση του κανόνα της χρονικής προτεραιότητας στην υπόθεση Fomento v. Colon

285. Συμπερασματικές παρατηρήσεις: πρόκριση μιας sui generis εφαρμογής του θεσμού της εκκρεμοδικίας στο πλαίσιο της διεθνούς διαιτησίας

33ΙΙ. Οι διαταγές τύπου “anti-suit injunctions” ως πρόσφορο εργαλείο εξουδετέρωσης της παράλληλης διεξαγωγής δίκης

331. Γενικές παρατηρήσεις

352. Μειονεκτήματα του μηχανισμού των “anti-sui injunctions” – ανεφάρμοστο στο πλαίσιο του Κανονισμού Βρυξέλλες Ια

383. Πεδίο εφαρμογής του μηχανισμού των “anti-suit injunctions” εκτός του συστήματος του Κανονισμού Βρυξέλλες Ια – πρακτική αναποτελεσματικότητά του λόγω των δυσχερειών αναγνώρισης και εκτέλεσης τέτοιων διαταγών

394. O μηχανισμός των “anti-suit injunctions” στο αμερικανικό δίκαιο

435. Η δυνατότητα έκδοσης “anti-suit order” από διαιτητικό δικαστήριο – Η απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση “Gazprom”

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ

Η δημιουργία δεδικασμένου ως φραγμός

στην εξέλιξη παράλληλων δικών

45Ι. Γενικές παρατηρήσεις - Η θέση του προβλήματος

49ΙΙ. Το δεδικασμένο ως έννομη συνέπεια της διαιτητικής αποφάσεως στο πλαίσιο των επιμέρους εθνικών κανόνων

57ΙΙΙ. Η προηγηθείσα κρίση του διαιτητικού δικαστηρίου επί της δικαιοδοσίας του και επί της ουσίας

571. Το πρόβλημα του εντοπισμού του εφαρμοστέου δικαίου επί της έννομης συνέπειας του δεδικασμένου της διαιτητικής απόφασης

672. Ειδικότερα ζητήματα αναφορικά με την προβολή του δεδικασμένου ενώπιον των πολιτειακών δικαστηρίων

68ΙV. Η προηγηθείσα κρίση του πολιτειακού δικαστηρίου επί της δικαιοδοσίας του και επί της ουσίας

681. Το ζήτημα του προσδιορισμού από τους διαιτητές του εφαρμοστέου δικαίου επί της έννομης συνέπειας του δεδικασμένου της πολιτειακής απόφασης

712. Το ειδικότερο ζήτημα της δέσμευσης του διαιτητικού δικαστηρίου από την προηγηθείσα κρίση του πολιτειακού δικαστηρίου επί της δικαιοδοσίας του

773. Ειδικότερα ζητήματα αναφορικά με την προβολή του δεδικασμένου ενώπιον των διαιτητικών δικαστηρίων

78V. Οριοθέτηση της λειτουργίας και των ορίων του δεδικασμένου σε επίπεδο δι-εθνικών κανόνων

781. Οριοθέτηση δεδικασμένου “stricto sensu” ή “grosso modo” ;

932. Η υιοθέτηση ή μη σε επίπεδο δι-εθνικών κανόνων της εφαρμογής της “abuse of process doctrine” του αγγλικού δικαίου; - Σύνδεση ή αποσύνδεσή της από την έννοια του δεδικασμένου;

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

Προτεινόμενες λύσεις στο πρόβλημα

των παράλληλων δικών

97Ι. Συντονισμός αρμοδιοτήτων μεταξύ διαιτητικών και πολιτειακών δικαστηρίων: Πιθανές λύσεις

971. Ανοχή της παράλληλης διεξαγωγής δικών ή ανάγκη συντονισμού τους σε πρώιμο στάδιο;: Σκιαγράφηση των προβλημάτων που ανακύπτουν σε επίπεδο διεθνούς διαιτησίας υπό το υπάρχον ρυθμιστικό πλαίσιο

1012. Προτεινόμενες λύσεις σε ενωσιακό επίπεδο προς ρύθμιση της παράλληλης διεξαγωγής δικών

1043. H προτεινόμενη λύση της απονομής αποκλειστικής εξουσίας στους διαιτητές να επιλύουν ενστάσεις έλλειψης δικαιοδοσίας, που δεν σχετίζονται με αμφισβήτηση της ύπαρξης ή του κύρους της συμφωνίας διαιτησίας

1074. Ο ρόλος των πολιτειακών δικαστηρίων της έδρας της διαιτησίας στον συντονισμό των αρμοδιοτήτων μεταξύ διαιτητικών και κρατικών δικαστηρίων σε πρώιμο στάδιο

111ΙI. Συντονισμός αρμοδιοτήτων μεταξύ διαιτητικών και πολιτειακών δικαστηρίων: Η προτεινόμενη λύση της θέσπισης των κατάλληλων κανόνων δικαίου

1111. Η ανάγκη θέσπισης ενός ομοιόμορφου νομικού πλαισίου σε επίπεδο διεθνούς διαιτησίας

1162. Πορίσματα έρευνας - καταληκτικές παρατηρήσεις

1333. Αντί επιλόγου

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Παράλληλη διεξαγωγή διαιτητικής και πολιτικής δίκης

σε επίπεδο εσωτερικής διαιτησίας

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ

137Ι. Η εγκυρότητα της συμφωνίας διαιτησίας ως προϋπόθεση στέρησης της δικαιοδοσίας των πολιτικών δικαστηρίων

139ΙΙ. Θεμελίωση της παράλληλης εξουσίας του διαιτητικού και του πολιτικού δικαστηρίου να εξετάσουν το κύρος της συμφωνίας διαιτησίας

1391. Θεμελίωση της εξουσίας του διαιτητικού δικαστηρίου

1402. Θεμελίωση της εξουσίας του πολιτικού δικαστηρίου – Το ειδικότερο ζήτημα της άσκησης αναγνωριστικής αγωγής

143ΙΙΙ. Η ένσταση εκκρεμοδικίας ως πρόσφορο εργαλείο αναχαίτισης της παράλληλης διεξαγωγής δικών

148IV. Δεσμευτικότητα της απόφασης του πολιτικού ή αντίστοιχα του διαιτητικού δικαστηρίου ως προς τη δικαιοδοσία του

157ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

175ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ

181ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΛΗΜΜΑΤΩΝ