Μακρινό ηλιοβασίλεμα

Από το τέλος του πολέμου, ο Ραφαέλ Λίπκιν αγνοεί την τύχη του φίλου του, που χάθηκε σε μια από τις επικίνδυνες αποστολές του, στην άλλη μεριά του παραπετάσματος. Αγνοεί ακόμη και αν ο Πέντρο είναι νεκρός, ζωντανός ή φυλακισμένος μέχρι τη μέρα που που κάποιος άγνωστος τον πληροφορεί ότι θα μπορούσε να ξαναβρεί το φίλο του σ' ένα άσυλο ψυχοπαθών, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης.
Ο Ραφαέλ Λίπκιν βρίσκει το άσυλο και καταφέρνει να προσληφθεί σαν βιβλιοθηκάριος στο ίδρυμα. Από εκείνη τη στιγμή αρχίζει ο εφιάλτης της περιπλάνησης στον κόσμο της τρέλας. Οι εσώκλειστοι του ασύλου ταυτίζονται με τους χαρακτήρες της Βίβλου, δίνοντάς τους όμως μια τελείως διαφορετική διάσταση. [...]

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου