Η Ρώσικη επανάσταση

"Όχι, ο Λένιν και οι σύντροφοί του δεν υπήρξαν ποτέ επαναστάτες. Δεν υπήρξαν τίποτα άλλο παρά ρεφορμιστές, κάπως βίαιοι, που, ως αληθινοί ρεφορμιστές, κατέφευγαν πάντα στις παλιές αστικές μεθόδους. Δεν είχαν την παραμικρή εμπιστοσύνη στην επανάσταση. Δεν την καταλάβαιναν καν."

Στην Ρωσική Επανάσταση, ο ελευθεριακός θεωρητικός Βσεβολόντ Μ. Άιχενμπαουμ, ο επονομαζόμενος Βολίν (1882-1945), παρουσιάζει μια συνθετική εικόνα της ιστορίας της Ρωσίας από το 1825 μέχρι το 1934. Με απλά λόγια, αναδεικνύει σε όλη της την έκταση μια πολύπλοκη επαναστατική διαδικασία, της οποίας τα δύο μεγάλα στάδια, του 1905 και του 1917, χαρακτηρίστηκαν από τον αυθορμητισμό και την παρέμβαση των μαζών. Παράλληλα, καταγράφει τη μοίρα μιας χαμένη επανάστασης, που από τη στιγμή κατάκτησης της εξουσίας από τους Μπολσεβίκους, θα μετατραπεί σε θέατρο άσκησης μιας τεράστιας καταστολής.
Αναλύει έτσι με σαφήνεια και ακρίβεια την πορεία που οδήγησε στην αποτυχία του εξουσιαστικού "σοσιαλισμού" στη Ρωσία και διαλύει μια σειρά από παρανοήσεις, που επιβίωσαν επί δεκαετίες και επέμεναν να ταυτίζουν τη διαδικασία της χειραφέτησης από τον ολοκληρωτισμό με τον κρατικό καπιταλισμό ο οποίος υπήρξε η κατάληξή τους.