Τολμώ

Θυμάμαι μκρή, που καθόμουν εκεί στο πεζούλι του Προφήτ' Ηλία, κι αγνάντευα τον ορίζοντα, κι άπλωνα να μικρά μου χέρια, να αγκαλιάσω τον Κόσμο, να τον κάνω δικό μου!
Ήθελα να μεγαλώσω αμέσως! Ήθελα να ταξιδέψω πολύ, ήθελα να μ' αγκαλιάσει ένα όμορφο αγόρι, και να με φιλήσει, που να ΄ξερα τότε το πόσο γρήγορα, πόσο έντονα και πόσο πληθωρικά θα συνέβαιναν όλα αυτά στη ζωή μου!

"Αυτό το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου, φίλε μου, δεν είναι ένα μυθιστόρημα γραμμένο με μπόλικη φαντασία. Δεν είναι ένα φιλολογικό βιβλίο που βγήκε στην κυκλοφορία για να κριθεί ή να επικριθεί. Είναι απλώς η ζωή μου, όπως την έζησα, όπως την ένιωσα με το δικό μου χαρακτήρα, που είτε είναι καλός, είτε είναι κακός, είτε είναι ηθικός, είτε είναι ανήθικος, είναι δικός μου, και τον κουβαλώ απ' την ημέρα που γεννήθηκα και που μαζί του θα πεθάνω.
Ίσως διαβάζοντάς το φίλε μου να με λυπηθείς. Ίσως να πεις βρε τη φουκαριάρα, ή ίσως και να με ζηλέψης για τη μεγάλη ποικιλία που είχε η ζωή μου. Πάντως ό,τι κι αν νιώσεις για ένα να είσαι σίγουρος: πώς ότι διάβασες είναι η καθαρή αλήθεια. Γραμμένη πεζά αν σε βολεύει, σκαμπρόζικα αν θες, ή σαχλά αν σ' αρέσει".