Τα κόκκινα λουστρίνια

«Κουνούσε πάνω κάτω το ένα πόδι για να δει ο παππούς τα κόκκινα γυαλιστερά παπούτσια της που 'ταν τόσο όμορφα! Της τα 'χε φέρει ο πατέρας της όταν επέστρεψε από κάποιο ταξίδι κι από κείνη τη μέρα δεν τα βγάλε απ' τα πόδια της, καμάρωνε που τα φορούσε. Ο παππούς γύρισε και την κοίταξε, τα μάτια του της χαμογέλασαν».
Έπειτα από πολλά χρόνια, ένα ζευγάρι παιδικά κόκκινα λουστρίνια σε μια αθηναϊκή βιτρίνα γυρίζουν τη Νένα στο παρελθόν και νιώθει την ανάγκη να αφηγηθεί τη μακριά πορεία της οικογένειάς της, μιας ελληνικής οικογένειας, που άρχισε στα μέσα του 19ου αιώνα στη Ζάκυνθο και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Γυρίζει πίσω τέσσερις γενιές: Άντρες και γυναίκες που γνώρισαν το πάθος, τον έρωτα, τη χαρά της δημιουργίας, την αποτυχία, τη μοναξιά, τη ζεστασιά της οικογένειας, που η μοίρα τους σημαδεύτηκε από την Ιστορία. Με νοσταλγία και τρυφερότητα μας αφηγείται το μακρινό ταξίδι τους από τη Ζάκυνθο στην Οδησσό, στην Κωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη, που τελειώνει στην Αθήνα, όπου βρίσκεται τώρα η Νένα έχοντας ζήσει τον αφανισμό των Ρωμιών της Πόλης και το τέλος μιας εποχής.