Πρέπει να απαλλαγούμε από την κληρονομιά του Μάη του 68;

Εμβληματικό γεγονός του 20ού αιώνα, ο Μάης του ’68 ήταν μια διεθνής εξέγερση της νεολαίας, «ένα σημαντικότατο κίνημα φιλελευθεροποίησης και εκδημοκρατισμού» με παγκόσμια εμβέλεια. Αν και ανήκει πια στην Ιστορία, δεν έχει χάσει την ακτινοβολία του παρά τις πολύχρονες προσπάθειες απαξίωσής του.

Με αφορμή τον πρωτοφανή φιλιππικό του Νικολά Σαρκοζί εναντίον του Μάη, το 2007, ο συγγραφέας –ένας από τους πρωταγωνιστές του– κάνει έναν κριτικό και νηφάλιο απολογισμό του κινήματος, αναλύει την ουσία του κινήματος και καταγράφει την κληρονομιά του.

«Στις μέρες που ζούμε», σε έναν κόσμο απορρυθμισμένο και αδιανόητα άνισο, με τους πολίτες και τους λαούς αναλώσιμους, και «σε εκείνες που έρχονται» καθώς επανακάμπτουν με δριμύτητα η οπισθοδρόμηση, ο συντηρητισμός, ο αυταρχισμός, ο πειθαναγκασμός, η μισαλλοδοξία, ο ρατσισμός, η ανάλυση του H. Weber είναι επίκαιρη και διαφωτιστική. Γιατί η κατανόηση όσων συνέβησαν τότε αλλά και στην-μετά τον-Μάη εποχή και η αναγωγή τους στα σημερινά πολιτικά, οικονομικά και πολιτισμικά δεδομένα γεννούν καίρια ερωτήματα για τον ρόλο, τις μορφές δράσης και την αποτελεσματικότητα των κινημάτων στον μετασχηματισμό της κοινωνίας και της πολιτικής.