Η αλεπού και ο δρ Σιμαμούρα

Το καλοκαίρι του 1891, ο νεαρός γιατρός Σιμαμούρα περιπλανιέται στην αγροτική ιαπωνική
επαρχία για να εξετάσει γυναίκες που φημολογείται ότι έχουν καταληφθεί από το πνεύμα της
αλεπούς. Έξυπνος και φιλομαθής –όσο και φιλόδοξος– ο Σιμαμούρα αμφισβητεί αυτή την
παραδοσιακή ιαπωνική πρόληψη, μέχρι που συναντιέται με την Κίγιο, μια νεαρή καλλονή που
αλυχτά, σπαρταρά, αφρίζει, τεντώνεται και διπλώνεται σε αλλόκοτες στάσεις. Κάτω από το
δέρμα της ο Σιμαμούρα βλέπει να κινείται το περίγραμμα μιας αλεπούς.
Η ιαπωνική κυβέρνηση, στα τέλη του 19ου αιώνα, πρόθυμη πια να ανοιχτεί προς τη Δύση,
στέλνει τον Σιμαμούρα με υποτροφία στο Παρίσι, στο Βερολίνο και στη Βιέννη για να έρθει σε
επαφή με τις πρωτοποριακές ιδέες και με τους γιατρούς που εκείνη την εποχή θεμελιώνουν τις
επιστήμες της νευρολογίας και της ψυχιατρικής: Σαρκό, Τουρέ, Μπρόιερ, Φρόιντ. Τι
αναδεικνύεται μέσα από τη συνεργασία αλλά και τις συγκρούσεις των επιστημόνων, από τη
συνάντηση αλλά και τις αντιφάσεις των δύο κόσμων; Τι στοιχειώνει τον Σιμαμούρα μετά την
επιστροφή του στην πατρίδα; Και ποιο ρόλο παίζουν στη ζωή του οι τέσσερις γυναίκες που τον
πλαισιώνουν;
Λεπτή ειρωνεία, χιούμορ, ντελικάτη πρόζα ξεχειλίζουν σε μια αφήγηση που προκαλεί και
θολώνει τα όρια θρησκείας και επιστήμης, Ανατολής και Δύσης, λογικής και προλήψεων,
μνήμης και βιώματος.
Με τον δρα Σιμαμούρα η Κριστίνε Βούνικε έχει φτιάξει ένα μικρό αριστούργημα […] με
σαγηνευτική πνευματώδη γλώσσα που ξέρει να χειρίζεται πολύ λεπτές αποχρώσεις. ― Die Zeit