Χαϊνηδες το μεγάλο ταξίδι

Στη μουσική αυτή έκδοση, τέταρτη δισκογραφική τους δουλειά, οι Xαΐνηδες επικαλούνται τα παιχνίδια που έμαθαν από παιδιά, «...τον πόλεμο, την παρέα, το γέλιο, το πανηγύρι, τη μικροτρέλα της κάθε στιγμής», για να εκφράσουν και να υποστηρίξουν τις αλήθειες τους με την μουσική. Mε τις μνήμες τους πολύ νωπές κι έντονες, γεμάτες εικόνες και μυρωδιές, γεύσεις από έναν πολιτισμό που δοκιμάζεται, συρρικνώνεται και αδυνατεί να παρακολουθήσει τις ραγδαίες εξελίξεις των καιρών, μετουσιώνουν στη μουσική τους «το νότο, το βοριά, το γαρμπή, τη θάλασσα, την ελιά, τον πρίνο, τον ασπάλαθο, τους γερανούς, τους συκοφαγάδες, τους γονείς μας κι όλους τους δασκάλους, ανώνυμους κι επώνυμους, που μας κληροδότησαν τη γνώση τους», όπως γράφει στο σημείωμά του ο Δημήτρης Aποστολάκης.