Το μυστικό του Βελισσάριου

Ο Βελισσάριος, ένα δωδεκάχρονο αγόρι από την Αρκαδιά της Πελοποννήσου, φτάνει, γύρω στα 1570, στο μεγάλο λιμάνι της Νάπολης στη Νότια Ιταλία, σε μιαν άγνωστη γη. Άραγε, ονειρευόταν ήδη πως θα γίνει μεγάλος ζωγράφος, πως με την τέχνη του θα κατακτήσει τα πλούσια σαλόνια της εποχής και θα στολίσει τις μεγαλόπρεπες εκκλησίες της πόλης; Σίγουρα έδειχνε από μικρός πως ήξερε να αναμετριέται με τις αναποδιές της ζωής, να αρπάζει τις ευκαιρίες, να στρώνει τον δικό του δρόμο. Ταξίδεψε στη Βενετία για να μαθητεύσει δίπλα σε σπουδαίους δασκάλους, και γυρίζοντας στη Νάπολη, έκανε πολλές γνωριμίες και γρήγορα δημιούργησε το μεγαλύτερο καλλιτεχνικό εργαστήριο της περιοχής. Σε όλη του τη ζωή υπηρέτησε την Ελληνική Αδελφότητα της Νάπολης. Ο Βελισσάριος με το πινέλο του -και όχι με το σπαθί- κέρδισε μια θέση αξιοζήλευτη στη νέα του πατρίδα.

Η Νάπολη τον 16ο αιώνα είναι σπουδαίο εμπορικό κέντρο της Μεσογείου. Αν και κατακτημένη από τους Ισπανούς, ανθεί οικονομικά και καλλιτεχνικά. Εδώ συναντιούνται λογοτέχνες και ζωγράφοι, αρχιτέκτονες και μηχανικοί, πλούσιοι έμποροι, όμορφες αρχόντισσες, γενναίοι πολεμιστές και εξερευνητές. Ο Βελισσάριος Κορένσιος από τη σκλαβωμένη Αρκαδία, βρήκε τη θέση του σ' αυτό το πολύχρωμο μωσαϊκό και μας αφηγείται την ιστορία του ζωγράφου Belisario Corenzio, που δήλωνε πάντα περήφανα Αρκάς, δηλαδή Κυπαρίσσιος.