Κατ’ οίκον Εργασίες και Εκπαιδευτικός

H ανάθεση κατ’ οίκον εργασιών είναι ένα αμφιλεγόμενο εκπαιδευτικό ζήτημα με έντονες αντιπαραθέσεις σε επιστημονικό, κοινωνικό και εκπαιδευτικό επίπεδο. Από τη μια πλευρά συναντούμε τους υποστηρικτές των κατ’ οίκον εργασιών και από την άλλη τους πολέμιους, οι οποίοι επιζητούν την κατάργησή τους με επιχειρήματα που αμφισβητούν την αποτελεσματικότητά τους (κυρίως στο δημοτικό σχολείο), δίνοντας έμφαση στα προβλήματα που προκαλούν. Οι διαπιστώσεις αυτές δεν αφορούν τη χώρα μας, αφού εδώ οι κατ’ οίκον εργασίες συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται ως η «ιερή αγελάδα» του σχολείου, ως μια υπερτιμημένη εκπαιδευτική πρακτική που δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση και δεν απασχολεί ουσιαστικά τον δημόσιο διάλογο. Διεθνείς αξιολογήσεις δείχνουν ότι είμαστε «πρωταθλητές» στις κατ’ οίκον εργασίες, με αποτέλεσμα μαθητές και γονείς να δεινοπαθούν καθημερινά στο σπίτι υπό την πίεση σχολικών εργασιών που πρέπει να ολοκληρωθούν.
Οι εκπαιδευτικοί, από την πλευρά τους, δίνουν τον καθημερινό τους αγώνα, αφιερώνουν χρόνο, καταβάλλουν κόπο και πιέζονται, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με γονείς ή μαθητές που διαμαρτύρονται, με εργασίες που «ξεχάστηκαν» στο σπίτι, που δεν ολοκληρώθηκαν ή είναι προϊόντα αντιγραφής. Επιπρόσθετα, πολλοί εκπαιδευτικοί δηλώνουν ότι δεν γνωρίζουν πώς να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το ζήτημα, λόγω ελλιπούς κατάρτισης και επιμόρφωσης. Στο πνεύμα αυτό, βασικός στόχος του παρόντος βιβλίου είναι να συμβάλει στην ανάπτυξη ενός αναστοχασμού στην κατεύθυνση απεγκλωβισμού του σχολείου από την πίεση των πολλών και ανούσιων κατ’ οίκον εργασιών και στη δημιουργία μιας εκπαιδευτικής κουλτούρας που πριμοδοτεί όχι την ποσότητα αλλά την ποιότητα. Στο πνεύμα αυτό, διατυπώνονται προτάσεις οι οποίες αποσκοπούν στη βελτίωση τόσο του τρόπου ανάθεσης των κατ’ οίκον εργασιών όσο και των πρακτικών ελέγχου, αξιολόγησης και ανατροφοδότησης.