Γεννήθηκα νωρίς

Το έργο αυτό αποτελείται από ένα σύνολο αποσπασμάτων από την ζωή του Καππαδόκη Παναγιώτη Χατζηλιάδη. Γεννήθηκε το 1896 στο χωριό Σουλούτσοβα της επαρχίας Νίγδη της Καππαδοκίας. Στην ηλικία περίπου των δεκαέξι ετών τον πήρανε με την βία οι Τούρκοι για στρατιώτη στον Τουρκικό στρατό, αφού τα αδέλφια του που έπρεπε να πάνε στρατιώτες κρύβονταν στο βουνό όταν τους αναζητούσαν οι Τούρκοι για να καταταγούν. Στην ηλικία περίπου των δεκαεπτά χρόνων καταδικάστηκε σε καταναγκαστικά έργα, για το υπόλοιπο της ζωής του, σε ανθρακωρυχείο της ανατολικής Θράκης από όπου μετά από δεκαοκτώ μήνες απέδρασε προς την Κωνσταντινούπολη. Το 1923 γνώρισε και παντρεύτηκε την γυναίκα του Ουρανία Παπαδοπούλου, που γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1904. Στην Κωνσταντινούπολη έζησε μέχρι το 1924, οπότε και μετακόμισε στη Δραπετσώνα του Πειραιά. Το 1942 μετακινήθηκε στα Βούναινα ( πρώην Τσαμπασλάρ), χωριό της Λάρισας, όπου είχαν εγκατασταθεί τα αδέλφια του μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Έκτοτε ζούσε μεταξύ Βουναίνων , Δραπετσώνας, Αμφιάλης και Νέου Κόσμου.
Ήταν γιος του Δαμιανού και της Σουσάνας. Είχε τέσσερα αδέλφια το Μάξιμο, τον Ιωακείμ, τον Αναστάση και την Αιμιλία. Όταν πέθανε η μάνα του, ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε και απέκτησε άλλα δύο παιδιά, τον Θόδωρα και τον Ηλία. Τον πατέρα του τον εκτέλεσαν οι Τσέτες αντάρτες όταν δούλευε στα έργα κατασκευής ενός τζαμιού, στα Άδανα. Με την Ουρανία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Τη Σουσάνα και τον Χρήστο, που γεννήθηκαν στην Δραπετσώνα. Τα άλλα δύο παιδιά, δίδυμα, που γεννήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, δυστυχώς δεν επέζησαν. Έφυγε από την ζωή το 1990.