Η σκηνή και η γραφή

"... Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί πώς έγινα σκηνογράφος. Ειδικές σπουδές δεν έκανα και ποτέ δεν είχα αυτή τη φιλοδοξία. Δεν θυμάμαι να υπήρξα παιδί-θαύμα, και στις μνήμες μου από τα εφηβικά μου χρόνια -τότε που, όπως λένε, εκδηλώνονται οι καλλιτεχνιές ανησυχίες- κυριαρχεί η Κατοχή, η στέρηση, η πείνα και ο τρόμος. Ωστόσο, για να περνούν οι δύσκολες εκείνες μέρες και για να κερδίζω λίγες δραχμές, έφτιαχνα κούκλες και κουκλόσπιτα. Τα κουκλόσπιτα είχαν πέραση, κι ένα μαγαζί στη οδό Αδριανού τ' αγόραζε χωρίς αντιρρήσεις. Απ' ότι θυμάμαι, ήταν όμορφα βαμμένα, είχαν σωστές αναλογίες και τέλεια επίπλωση. Από κόντρα πλακέ και χρωματιστά χαρτόνια, καμωμένα με υπομονή και μεράκι, στάθηκαν ίσως η μακρινή αφετηρία για τη θεατρική πλαστική μακέτα, ποιος ξέρει;[...]

Χαρατσίδης