Σημείο μηδέν

Τα Χανιά, η Ζάκυνθος, το Ηράκλειο, οι ανθρώπινες σχέσεις και οι αλήθειες μας, γίνονται ο καμβάς όπου πάνω του χαράχτηκε το «Σημείο μηδέν»

«Σημείο μηδέν» για έμενα είναι το κάθε τι καινούριο ή κάτι το οποίο επαναλειτουργεί κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Είναι η ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε κάποια πράγματα και να αποδεχτούμε πως όλα στη ζωή κάνουν τον κύκλο τους… Οι ανθρώπινες σχέσεις, η φύση, η ίδια η ζωή, όλα κάνουν τον κύκλο τους. Η Αλεξία, (η πρωταγωνίστρια του βιβλίου) αποφάσισε κάτω από όχι και ευχάριστες συνθήκες να κλείσει έναν κύκλο στη ζωή της και να ορίσει το δικό της σημείο μηδέν σε μία άγνωστη για αυτήν πόλη, χαράζοντας έναν καινούργιο κύκλο. Το γεγονός αυτό τις χάρισε νέες εμπειρίες και την βοήθησε να καταλάβει πως οι κύκλοι κλείνουν… Εξάλλου από το ίδιο σημείο μηδέν μπορούμε να χαράξουμε άπειρους ομόκεντρους κύκλους. Αυτή είναι πιστεύω και η μαγεία της τέχνης, το ότι ο κάθε ένας ερμηνεύει το ίδιο έργο (ζωγραφική, ποίημα, κ.λπ.) με διαφορετικό τρόπο.

Απόσπασμα από συνέντευξη της Κωνσταντίνας Χαριτάκη σχετικά με το μυθιστόρημα «Σημείο μηδέν».