Αγάπα με να σ' αγαπώ

Η μαντινάδα είναι ένα ιδιαίτερο λογοτεχνικό είδος γραφής.
Λαϊκή ποίηση θα έλεγα. Αποτελείται από δύο ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους. Ο κάθε στίχος αποτελείται από δύο ημιστίχια. Το πρώτο με οκτώ συλλαβές και το δεύτερο με επτά. Ο τόνος είναι στη 2η, 4η, 6η και 8η συλλαβή.
Παράδειγμα
Η ευ/τυχί/α φί/λε μου/
Είναι/σαν το/μαχαί/ρι
Απού/το ψά/χνεις να/το βρεις/
Και το/κρατάς/στο χέ/ρι/
Στην καλή μαντινάδα, εκτός της σωστής ομοιοκαταληξίας, ο ένας στίχος συμπληρώνει τον άλλο. Δεν είναι ανεξάρτητοι.
Επίσης, δείχνουν μια εικόνα. Οι μαντινάδες είναι εικόνες. Είναι φαντασία.
Καθημερινά γράφονται εκατοντάδες μαντινάδες σε όλη την Ελλάδα. Αλλά η καλή μαντινάδα ανθεί και λουλουδίζει κυρίως στην Κρήτη. Κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Στην Κρήτη γεννήθηκε και έζησε ο Βιτσέντζος Κορνάρος, ο οποίος έγραψε το ποίημα Ερωτόκριτος, που αποτελείται από 10.012 ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους.
Τέσσερις αιώνες μετά -πρέπει να γράφτηκε γύρω στο 1605- αποτελεί ένα αριστούργημα της Ελληνικής Λογοτεχνίας.
Πρόκειται για το έργο που έχει μελοποιηθεί όσο κανένα άλλο.
Λέγεται ότι για αιώνες οι Κρητικοί, ακόμη και οι αγράμματοι ήξεραν μεγάλα κομμάτια του ή και ολόκληρο τον Ερωτόκριτο απέξω. Έχει πια περάσει στο DNA του Κρητικού ο δεκαπεντασύλλαβος και η μαντινάδα.