Ο αγγελιοφόρος της μοίρας

Η φήμη μου απλώνεται, όπως η φτώχεια στην Αφρική και εγώ είμαι έτοιμος να πυροδοτήσω την οργή μου. Αλλοίμονο σε όποιον πιστέψει πώς η οργή μου έχει όρια. Έχω ακούσει για όρια αλλά δεν συναντήθηκα ποτέ μαζί τους. Καμία γαλήνη ώσπου να νιώσουν την οργή μου. Κανένα έλεος. Ζω σε έναν κόσμο βίας, όπου κάθε κακό πληρώνεται σύμφωνα με την Βίβλο, οφθαλμός αντί οφθαλμού. Το αίμα ξεπλένεται με αίμα. Μόνος εγώ, μέσα σε έναν άθεο κόσμο ακολουθώ τα γραμμένα της μοίρας μου που με φέρνουν στον «Βαρόνο» του υποκόσμου.

Το μυαλό ξεστράτισε στο παρελθόν μου και στα πτώματα που άφησα πίσω μου. Μια ζωή σημαδεμένη από την παρουσία του θανάτου. Αλλά καθώς σκέφτηκα τα όσα συνέβησαν στη ζωή μου τα τελευταία χρόνια, έπεισα τον εαυτό μου πως ο Θεός με ευλογούσε για άλλη μια φορά με τη χάρη Του. Τα γεγονότα έχουν αρχίσει να βγαίνουν εκτός ελέγχου και εγώ είμαι έτοιμος να ξεχυθώ πίσω τους σαν λυσσασμένο σκυλί.

Φόρεσα το μπλε σκούρο κοστούμι μου, κούμπωσα το αγαπημένο μου ρολόι στον αριστερό καρπό, έβαλα στην μέση το 45αρι μου, μπήκα στο μαύρο Audi και πήρα τον δρόμο της επιστροφής που θα με εβγαζε και πάλι στην αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη.

Κύριε, άκου την κραυγή μου, μονολόγησα.