Στέφανος και Νανώ

Ερωτικό, αλλά ψυχοβγαλτικό, μυθιστόρημα. Δύο νέοι άνθρωποι, ο Στέφανος Πολυμέρης (ερασιτέχνης εντομολόγος) και η Νανώ Τανταλίδου (γλύπτρια) ζουν ήρεμα την αγάπη τους. Ομως αυτή η ήρεμη ευτυχία δεν είναι αρκετή ούτε και πειστική για τη γυναίκα, η οποία, ως άλλη Εύα, εξαναγκάζει τον Αδάμ της να φάει τον απαγορευμένο καρπό. Ο Παράδεισος χάνεται και αρχίζουν η Κόλαση και η θύελλα που έλειπε από τη ζωή τους. Η Νανώ, που επινόησε τη φάση της δοκιμασίας τύπου «εάν ο έρωτάς μας είναι αληθινός, ο έρωτάς μας δεν κλονίζεται από τίποτα», προδίδεται όχι μόνο από τον Στέφανο αλλά και από τον εαυτό της. Το πείραμά της πέτυχε και απέτυχε για να «καθήσει» τελικά στον πάγκο της ευτυχίας, έχοντας περάσει από το καθαρτήριο. Μυθιστόρημα που δεν διαβάζεται πάντα εύκολα. Και δεν είναι μόνον αυτή η βασανιστική ψυχοβγαλτική διάθεση των ηρώων να αναποδογυρίζουν τα πάντα, που κάνει δύσκολη την ανάγνωση, είναι και η συχνά εξεζητημένη έκφραση της συγγραφέως.



Ν. Ντ-ς





Ο Στέφανος από καιρό αγαπά τη Νανώ και η Νανώ τον Στέφανο. Είναι ένα καθ' όλα αρμονικό και ευτυχισμένο ζευγάρι, δύο νέοι που δεν χορταίνουν να είναι μαζί, να περπατούν και να συζητούν...
Η ιστορία τους θα μπορούσε να είχε τελειώσει εδώ με το «έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα», εάν η ανήσυχη Νανώ δεν είχε μια παράξενη έμπνευση και δεν πρότεινε στον αγαπημένο της να κάνουν ένα πείραμα, για να επιβεβαιώσουν τον έρωτά τους. Ο συνετός Στέφανος αρχικά αποδοκιμάζει την ιδέα να εκτεθούν, χάριν απλών εικασιών και αόριστων φόβων, στην αβεβαιότητα και τον πειρασμό. Ωστόσο, με τα πολλά συμφωνεί και από αγάπη δέχεται να παίξει σε ένα παιχνίδι, που, παρότι το θεωρεί επικίνδυνο, φαίνεται όμως να μην το παίρνει και πολύ στα σοβαρά.