Το πρόσωπο του Χριστού στο Νίκο Καζαντζάκη

Φτάσε όπου δεν μπορείς!

Ξεκινώντας κανείς την έρευνα
ανακαλύπτει πως το ταξίδι είναι αυτό
που έχει πραγματική σημασία
και όχι ο προορισμός.

Και πραγματικά,

η ομορφιά του ταξιδιού σε συνεπαίρνει
και βρίσκεσαι σε δρόμους πρωτόγνωρους,
προσπαθώντας να βοηθήσεις την αλήθεια
να αναδυθεί στο φως.

Ακριβώς γι' αυτή την ομορφιά του ταξιδιού
μίλησε ο μέγας Κρητικός.

Με την ανυπότακτη ψυχή του
ταξίδεψε σε κόσμους πέρα από τη σκέψη,
διψώντας εναγωνίως να βιώσει
τα αιώνια μυστήρια της υπάρξεως
που ταλανίζουν ανά τους αιώνες τον άνθρωπο.

Πάντα αρνούμενος τη συνθηκολόγηση της ψυχής του.

Στην αιμάτινη αυτή πορεία
αισθάνθηκε την αγωνία του Χριστού
στον κήπο της Γεσθημανή,
τον πόνο και τη μοναξιά του Εσταυρωμένου,
μα και τον ζωηφόρο άνεμο της Ανάστασης.

"Αισθάνομαι τη βαθύτατη ανάγκη να ευχαριστήσω το μυσταγωγό μου στο δρόμο της γνώσης, το δάσκαλό μου στη θεολογία, αλλά κυρίως στη ζωή, καθηγητή δογματικής θεολογίας κ. Χρυσόστομο Σταμούλη και να αφιερώσω το παρόν βιβλίο στο πρόσωπό του και στην αγωνία του για την εύρεση της χαμένης αυτοσυνειδησίας της Εκκλησίας. "