Αλεξάνδρεια (Αδετο)

Οι δύο αιώνες του νεότερου Ελληνισμού της Αλεξάνδρειας παρουσιάζονται στο βιβλίο αυτό, σε όλο το εύρος και τις παραμέτρους της δράσης και δημιουργίας των 90.000 Ρωμιών, που αριθμούσε στην ακμή της η ελληνική παροικία. Την περίοδο της Κατοχής η πόλη έγινε έδρα της εξόριστης ελληνικής Κυβέρνησης και το λιμάνι της φιλοξένησε τον ελληνικό στόλο. Ελληνικές Κοινότητες, ιδρύματα, σχολεία, Πατριαρχείο, ναοί προβάλλονται με πληρότητα και τεκμηρίωση, όπως και όλες οι επιδόσεις των Αλεξανδρινών Ελλήνων στα Γράμματα, τις Τέχνες, τη Δημοσιογραφία, την Επιστήμη, την Οικονομία, μαζί με την παροικιακή ζωή, τις αδελφότητες, τους συλλόγους, τον αθλητισμό, την καθημερινή ζωή, το ιδίωμα, τα ήθη και τα έθιμα. Το έργο βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών, που το χαρακτήρισε "φιλοκαλίας και επιστήμης τεκμήριο".
Ο συγγραφέας, πιστός στο χρέος προς τον τόπο που τον γέννησε, αναθυμάται, αναζητεί και καταγράφει ό,τι απέμεινε από
την πόλη την ακριβή, τη φιλόμουση, τη φιλότεχνη, τη φιλομαθή.
Προσφέρει, έτσι, στον αναγνώστη του ένα καβαφικό ταξίδι στη δική
του Ιθάκη, έναν περίπατο σε χρόνους ευκλείας και δόξης ως
αντίδοτο στην ένδεια του παρόντος...

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)