0
Your Καλαθι
Η παραπλανητική παράλειψη ως αθέμιτη εμπορική πρακτική
Ατομική ένδικη προστασία των καταναλωτών Σύμφωνα με το ελληνικό και το κυπριακό δίκαιο
Έκπτωση
10%
10%
Περιγραφή
Πρόλογος: Χατζημιχαήλ Ν.
Αντικείμενο του έργου «Προστασία Καταναλωτή: Η παραπλανητική παράλειψη ως αθέμιτη εμπορική πρακτική» αποτελεί η παραπλανητική παράλειψη σύμφωνα με το άρθρο 7 της Οδηγίας 2005/29/ΕΚ για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές επιχειρήσεων προς καταναλωτές, στο ελληνικό και κυπριακό δίκαιο.
Παρουσιάζεται και αναπτύσσεται ενδελεχώς η ειδική αυτή αδικοπραξία του αθέμιτου ανταγωνισμού, τόσο στο online όσο και στο offline περιβάλλον. Ειδικότερα, το έργο αναλύει εκτενώς και αξιολογεί, πέρα από τις επιμέρους διατάξεις του άρθρου 7:
το ευρύτερο πλαίσιο ρυθμίσεων της Οδηγίας στην οποία εντάσσεται το άρθρο αυτό
τη σχέση του άρθρου 7 με άλλες διατάξεις της Οδηγίας
τα πορίσματα των λεγόμενων συμπεριφορικών οικονομικών (Behavioral Economics)
τις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις (διαδίκτυο) που επιτρέπουν την εξατομίκευση του εμπορικού μηνύματος προς τον καταναλωτή
τις δυνατότητες ατομικής ένδικης προστασίας, σύμφωνα με το ενωσιακό, το ελληνικό και το κυπριακό δίκαιο
Ο συγγραφέας με πυκνό ύφος και σαφή διατύπωση αναφέρεται και προτείνει λύσεις σε πλήθος δύσκολων και αμφισβητούμενων νομικών ζητημάτων, μέσα από τη συνοπτική μεν πλήρη δε παρουσίαση των βασικών ρυθμίσεων κάθε έννομης τάξης (ενωσιακής, ελληνικής, κυπριακής) και τη συστηματική αλληλεπίδραση μεταξύ διατάξεων διαφορετικών νομοθετημάτων σε ενωσιακό και σε εθνικό επίπεδο.
H μονογραφία καλύπτει ένα αισθητό κενό στην ελληνόγλωσση βιβλιογραφία σε ένα μεγάλης πρακτικής σημασία ζήτημα, που απασχολεί και θα συνεχίσει να απασχολεί τόσο την ελληνική όσο και την κυπριακή έννομη τάξη. Συγχρόνως αποτελεί μια κεντρική συμβολή στο δίκαιο της προστασίας του καταναλωτή και στις δύο έννομες τάξεις.
Περιεχόμενα
Πρόλογος Μ.-Θ. ΜαρίνουΣελ. IX
Πρόλογος Ν. ΧατζημιχαήλΣελ. XI
Πρόλογος συγγραφέαΣελ. XV
ΣυντομογραφίεςΣελ. XXIX
ΜΕΡΟΣ Α Το άρθρο 7 της Οδηγίας 2005/29/ΕΚ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Γενικά χαρακτηριστικά της Οδηγίας 2005/29/ΕΚ
Ι. Η γένεση της Οδηγίας 2005/29/ΕΚΣελ. 3
ΙΙ. Σκοπός της ΟδηγίαςΣελ. 6
ΙII. Επίπεδο εναρμόνισηςΣελ. 7
ΙV. Πεδίο Εφαρμογής της Οδηγίας 2005/29/ΕΚΣελ. 8
Α. Αντικειμενικό πεδίο εφαρμογήςΣελ. 8
1. «Εμπορική πρακτική»Σελ. 8
i. «Πράξη, παράλειψη, τρόπος συμπεριφοράς ή εκπροσώπησης, εμπορική επικοινωνία, συμπεριλαμβανομένης της διαφήμισης και του μάρκετινγκ»Σελ. 8
ii. «Άμεση σύνδεση με την προώθηση, πώληση ή προμήθεια ενός προϊόντος σε καταναλωτές»Σελ. 10
2. Μη επηρεαζόμενοι τομείςΣελ. 12
i. Δίκαιο ΣυμβάσεωνΣελ. 12
ii. Κανόνες δικαιοδοσίας δικαστηρίωνΣελ. 13
iii. Θέματα υγείας και ασφάλειας προϊόντωνΣελ. 14
iv. Ειδική τομεακή νομοθεσίαΣελ. 14
v. Νομοθετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματαΣελ. 17
vi. Ονομαστικοί τίτλοι αντικειμένων από πολύτιμα μέταλλαΣελ. 17
Β. Προσωπικό πεδίο εφαρμογήςΣελ. 18
1. «Εμπορευόμενος»Σελ. 18
i. Γενικά στοιχείαΣελ. 18
ii. Ενέργειες στο όνομα ή για λογαριασμό άλλου εμπορευόμενουΣελ. 21
2. «Καταναλωτής»Σελ. 23
i. Γενικές παρατηρήσειςΣελ. 24
ii. Ειδικά οι αποδέκτες διαφήμισηςΣελ. 25
V. Γενικός ορισμός του αθεμίτουΣελ. 27
Α. Αντίθεση στις απαιτήσεις της επαγγελματικής ευσυνειδησίαςΣελ. 28
Β. Ουσιώδης στρέβλωση της οικονομικής συμπεριφοράς του μέσου καταναλωτήΣελ. 29
1. «Απόφαση συναλλαγής»Σελ. 29
i. Γενικά στοιχείαΣελ. 29
ii. Χρηματικός αντίκτυπος σε καταναλωτήΣελ. 30
iii. Εσωτερικές πνευματικές διεργασίεςΣελ. 32
iv. Απόφαση συναλλαγής και δικαιοπρακτική ικανότηταΣελ. 32
2. Mείωση της ικανότητας λήψης τεκμηριωμένης απόφασης συναλλαγήςΣελ. 32
3. Στρέβλωση της απόφασης συναλλαγήςΣελ. 33
4. «Μέσος καταναλωτής»Σελ. 34
i. Γενικά στοιχείαΣελ. 34
α. «Συνήθης πληροφόρηση»Σελ. 36
β. «Εύλογη προσοχή»Σελ. 36
γ. «Εύλογη ενημέρωση»Σελ. 37
δ. Ο ρόλος των κοινωνικών, πολιτιστικών και γλωσσικών παραγόντωνΣελ. 37
ii. Ομάδες καταναλωτώνΣελ. 38
iii. Ειδικά οι ευάλωτοι καταναλωτέςΣελ. 38
α. Χαρακτηριστικά «ευάλωτων καταναλωτών»Σελ. 39
β. Προσδιορισιμότητα ευάλωτων καταναλωτώνΣελ. 41
γ. Διαφημιστικές δηλώσεις υπερβολήςΣελ. 42
iv. Κανονιστικό ή εμπειρικό πρότυπο καταναλωτήΣελ. 42
v. «Μέσος καταναλωτής» και προσωποποιημένες εμπορικές πρακτικέςΣελ. 44
VI. Εξέταση του αθεμίτου στο σύστημα της Οδηγίας 2005/29/ΕΚΣελ. 45
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 Γενικά στοιχεία και προϋποθέσεις της παραπλανητικής παράλειψης
Ι. Γενικά Στοιχεία του άρθρου 7Σελ. 47
A. Δομή του άρθρου 7 και στοιχεία της παραπλανητικής παράλειψηςΣελ. 48
B. Σκοπός του άρθρου 7Σελ. 49
Γ. Σχέση με άλλες διατάξεις της ΟδηγίαςΣελ. 50
1. Σχέση με την παραπλανητική πράξη κατ’ άρθ. 6Σελ. 50
i. Διάκριση μεταξύ παραπλανητικής πράξης και παράλειψηςΣελ. 51
ii. Λοιπές διαφορέςΣελ. 52
2. Σχέση με τη γενική ρήτρα του άρθ. 5Σελ. 52
ΙΙ. Προϋποθέσεις παραπλανητικής παράλειψηςΣελ. 53
Α. Λειτουργία και σχέση με υπόλοιπες διατάξεις του άρθρου 7Σελ. 53
Β. «Πληροφορίες»Σελ. 53
Γ. «Ουσιώδεις» πληροφορίεςΣελ. 54
1. Γενικός ορισμός «ουσιώδους»Σελ. 54
2. Ουσιώδεις πληροφορίες και ψευδείς παραστάσειςΣελ. 55
3. Χαρακτηριστικά και περιστάσεις της πρακτικής - Στάθμιση συμφερόντωνΣελ. 55
i. Παράγοντες σχετικά με τον καταναλωτήΣελ. 56
ii. Παράγοντες σχετικά με τον εμπορευόμενοΣελ. 57
iii. Παράγοντες σχετικά με την απόφαση συναλλαγήςΣελ. 58
iv. Παράγοντες σχετικά με το προϊόν ή την υπηρεσίαΣελ. 58
v. Καλή πίστη και ισχύοντα συναλλακτικά ήθηΣελ. 59
vi. Εθνικές ρυθμίσεις εμπορικής συμπεριφοράςΣελ. 60
Δ. «Παράλειψη»Σελ. 60
1. Μη παροχή πληροφοριώνΣελ. 60
2. Συμπεριφορά ισοδύναμη με «παράλειψη» – άρθ. 7(2) της Οδηγίας 2005/29/ΕΚΣελ. 61
i. Απόκρυψη πληροφοριώνΣελ. 61
ii. Παροχή κατά ανεπαρκή τρόποΣελ. 62
iii. Μη προσδιορισμός εμπορικής επιδίωξης της πρακτικήςΣελ. 63
3. Περιορισμοί του μέσου επικοινωνίας – Άρθρο 7(3)Σελ. 67
i. Γενικές παρατηρήσειςΣελ. 68
ii. Είδη και αξιολόγηση περιορισμώνΣελ. 69
iii. Απαιτήσεις στη γνωστοποίηση με άλλο τρόποΣελ. 71
Ε. Αλλοίωση συναλλακτικής συμπεριφοράς του καταναλωτήΣελ. 72
1. Γενικά στοιχείαΣελ. 72
2. Δημιουργία κινδύνου αλλοίωσης της απόφασης συναλλαγήςΣελ. 73
3. Διάκριση μεταξύ «ουσιώδους» της πληροφορίας και του κινδύνου αλλοίωσης της συναλλακτικής συμπεριφοράςΣελ. 74
4. Ζητήματα απόδειξηςΣελ. 75
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 Τεκμήρια «ουσιωδών πληροφοριών»
Ι. «Πρόσκληση για αγορά»Σελ. 77
Α. Εμπορική επικοινωνίαΣελ. 78
Β. Αναφορά τιμήςΣελ. 78
Γ. Δυνατότητα αγοράςΣελ. 80
Δ. Χαρακτηριστικά του προϊόντοςΣελ. 81
Ε. Χαρακτηριστικά του μέσου επικοινωνίαςΣελ. 81
ΣΤ. Πληροφορίες που πρέπει να παρέχονταιΣελ. 82
1. Τα κύρια χαρακτηριστικά του προϊόντος, στο βαθμό που ενδείκνυνται σε σχέση με το μέσο και το προϊόνΣελ. 82
2. Η γεωγραφική διεύθυνση και η ταυτότητα του εμπορευόμενου, όπως η εμπορική επωνυμία του και όπου ενδείκνυται, η γεωγραφική διεύθυνση και η ταυτότητα του εμπορευόμενου για λογαριασμό του οποίου ενεργείΣελ. 84
3. Η τιμή, συμπεριλαμβανομένων των φόρων και, όπου ενδείκνυται, όλες οι πρόσθετες επιβαρύνσεις αποστολής, παράδοσης και ταχυδρομείουΣελ. 86
4. Οι ρυθμίσεις για την πληρωμή, παράδοση, εκτέλεση και αντιμετώπιση παραπόνων, εφόσον αποκλίνουν από τις απαιτήσεις επαγγελματικής ευσυνειδησίαςΣελ. 88
5. Για προϊόντα και συναλλαγές, όπου υφίσταται δικαίωμα υπαναχώρησης ή ακύρωσης, η ύπαρξη αυτού του δικαιώματοςΣελ. 90
6. Για τα προϊόντα που προσφέρονται σε επιγραμμικές αγορές, κατά πόσον ο τρίτος που προσφέρει τα προϊόντα είναι έμπορος ή όχι, με βάση τη δήλωση του εν λόγω τρίτου στον πάροχο της επιγραμμικής αγοράςΣελ. 90
II. Αποτελέσματα διαδικτυακών αναζητήσεωνΣελ. 91
ΙΙΙ. Προβολή αξιολογήσεων καταναλωτώνΣελ. 93
IV. Ειδικές τομεακές διατάξειςΣελ. 94
Α. Πεδίο εφαρμογής της διάταξηςΣελ. 95
1. «Εμπορική επικοινωνία»Σελ. 95
2. Ενωσιακές διατάξεις ελάχιστης εναρμόνισης και αμιγώς εθνικές διατάξειςΣελ. 97
3. Πρόσθετες υποχρεώσεις πληροφόρησης βάσει των διατάξεων άρθ. 7(4) και (1)Σελ. 97
Β. Ενδεικτική παράθεση διατάξεων περί παροχής πληροφοριών σε καταναλωτέςΣελ. 98
1. Αναγραφή τιμών σε προϊόνταΣελ. 98
2. ΦάρμακαΣελ. 98
3. Εξ αποστάσεως και εκτός εμπορικού καταστήματος συμβάσειςΣελ. 98
4. Χρονομεριστική μίσθωσηΣελ. 99
5. Μεταφορές και ταξίδιαΣελ. 99
6. ΤρόφιμαΣελ. 101
7. ΤηλεπικοινωνίεςΣελ. 101
8. Προστασία περιβάλλοντοςΣελ. 101
9. Χρηματοοικονομικές υπηρεσίεςΣελ. 102
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 Ενδυνάμωση των καταναλωτών και υπερπληροφόρηση
Ι. Ενδυνάμωση των καταναλωτών μέσω πληροφόρησηςΣελ. 105
ΙΙ. ΠροβληματισμοίΣελ. 106
A. Πληροφοριακός κορεσμόςΣελ. 106
Β. Ακαταλληλότητα καταναλωτών ως αποδεκτών του συνόλου των πληροφοριώνΣελ. 108
Γ. Οικονομικό κόστος επιταγών πληροφόρησηςΣελ. 110
ΙΙΙ. Διασφάλιση αποτελεσματικότητας νομοθετικών επιταγών πληροφόρησηςΣελ. 112
1. Παράγοντες αποτελεσματικής πληροφόρησης των καταναλωτώνΣελ. 112
2. Αποτελεσματική πληροφόρηση καταναλωτών και άρθ. 7Σελ. 114
IV. Ενδεχόμενες μελλοντικές εξελίξεις: Αυτοματοποιημένη εξατομίκευση πληροφόρησης των καταναλωτώνΣελ. 114
V. Συμπέρασμα: Άρθρο 7, αποτελεσματική πληροφόρηση και ενδυνάμωση των καταναλωτώνΣελ. 115
ΜΕΡΟΣ Β Ατομική ένδικη προστασία
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 Οι νέες διατάξεις της Οδηγίας 2005/29 και η αλληλεπίδραση μεταξύ ατομικής και συλλογικής προστασίας
Ι. Οι τροποποιήσεις που επέφερε η Οδηγία 2019/2161Σελ. 121
Α. Διακριτική ευχέρεια καθορισμού ατομικών μέσων προστασίαςΣελ. 122
Β. Πρακτικές δυσκολίες στις προϋποθέσεις ατομικής έννομης προστασίαςΣελ. 123
II. Αποτελεσματική προστασίαΣελ. 124
Α. Βάρος απόδειξης στην ατομική δίκηΣελ. 124
Β. Aυτεπάγγελτη εξέταση παραπλανητικής παράλειψηςΣελ. 125
IΙΙ. Η επίδραση συλλογικών διαδικασιών στην ατομική δίκηΣελ. 128
Α. Συλλογικές διαδικασίεςΣελ. 128
Β. Η νομολογία του ΔικΕΕΣελ. 129
Γ. Ιδιαιτερότητες του ελληνικού δικαίουΣελ. 132
1. Η συλλογική αγωγήΣελ. 132
i. Ισχύς απόφασης συλλογικής αγωγής και έννομες συνέπειεςΣελ. 133
α. Ευνοϊκή δεσμευτικότητα απόφασηςΣελ. 133
αα. Επέκταση σε τρίτους προμηθευτέςΣελ. 134
αβ. Επέκταση δεσμευτικότητας σε περιπτώσεις αθέμιτων πρακτικώνΣελ. 135
β. Δυσμενής δεσμευτικότητα απόφασηςΣελ. 136
ii. Ειδικά η αναγνωριστική αγωγή αποζημίωσηςΣελ. 137
iii. ΠροθεσμίεςΣελ. 139
iv. Ατομική δίκη και διαδικαστικές πράξεις διαθέσεως της ένωσης καταναλωτώνΣελ. 139
v. Γενίκευση των αποτελεσμάτων συλλογικών αγωγών μέσω Υπουργικής ΑπόφασηςΣελ. 140
2. Η επίδραση της διοικητικής διαδικασίας στην ατομική δίκηΣελ. 142
Δ. Ιδιαιτερότητες του κυπριακού δικαίουΣελ. 144
1. Έκδοση διαταγμάτων από το ΔικαστήριοΣελ. 144
i. Περιεχόμενο του διατάγματοςΣελ. 145
ii. Επίδραση της έκδοσης διαταγμάτων στην ατομική δίκηΣελ. 146
2. Διοικητικά μέτρα επιβολήςΣελ. 147
i. Γενικά στοιχείαΣελ. 147
ii. Επίδραση στην ατομική δίκηΣελ. 147
3. Δεσμεύσεις του εμπορευόμενουΣελ. 148
Ε. Η Οδηγία 2020/1828 για τις αντιπροσωπευτικές αγωγέςΣελ. 150
1. Γενικά στοιχείαΣελ. 150
2. Δικαιώματα και υποχρεώσεις μεμονωμένων καταναλωτώνΣελ. 151
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 Ατομική ένδικη προστασία μέσω ενωσιακών νομοθετημάτων
Ι. Δικαιώματα από σύμβαση πώλησης – Οδηγία 99/44/ΕΚΣελ. 155
Α. Ανταπόκριση των αγαθών στη σύμβασηΣελ. 155
Β. Δικαιώματα του καταναλωτήΣελ. 157
Γ. ΠροθεσμίεςΣελ. 160
Δ. Αναγκαστικό δίκαιοΣελ. 161
Ε. Συσχετισμός διατάξεων Οδηγίας 99/44/ΕΚ και άρθ. 7 Οδηγίας 2005/29/ΕΚΣελ. 161
II. Νέες διατάξεις για δικαιώματα από σύμβαση πώλησης αγαθών και προμήθειας ψηφιακού περιεχομένου και ψηφιακών υπηρεσιώνΣελ. 162
Α. Πεδίο εφαρμογήςΣελ. 163
Β. Συμμόρφωση εμπορευόμενου με τη σύμβασηΣελ. 163
Γ. Δικαιώματα του καταναλωτήΣελ. 165
Δ. Παραπλανητική παράλειψη και έλλειψη συμμόρφωσηςΣελ. 167
1. Ουσιώδεις πληροφορίεςΣελ. 167
2. ΚαταναλωτήςΣελ. 168
3. Δηλώσεις του εμπορευόμενουΣελ. 168
ΙΙΙ. Δικαιώματα καταναλωτών – Οδηγία 2011/83/ΕΕΣελ. 169
Α. Πεδίο εφαρμογήςΣελ. 169
Β. Δικαίωμα υπαναχώρησηςΣελ. 170
Γ. Συμβάσεις παροχής υπηρεσιώνΣελ. 171
Δ. Έξοδα και δαπάνεςΣελ. 171
Ε. Ιδιαιτερότητες του ελληνικού δικαίουΣελ. 172
ΣΤ. Οδηγία 2011/83/ΕΚ και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 172
IV. Καταχρηστικές ρήτρες – Οδηγία 93/13/ΕΟΚΣελ. 173
A. Πεδίο εφαρμογής της ΟδηγίαςΣελ. 173
B. Διαφάνεια και καταχρηστικότηταΣελ. 174
Γ. Συνέπειες καταχρηστικότητας και αυτεπάγγελτη εξέτασηΣελ. 176
Δ. Ζητήματα παραγραφήςΣελ. 178
Ε. Ιδιαιτερότητες του ελληνικού νόμουΣελ. 179
1. Προσωπικό πεδίο εφαρμογήςΣελ. 179
2. Διαφάνεια όρωνΣελ. 181
3. Όροι αυτοδικαίως καταχρηστικοίΣελ. 181
4. Συνέπειες καταχρηστικότηταςΣελ. 183
ΣΤ. Ιδιαιτερότητες του κυπριακού νόμουΣελ. 183
Ζ. Σχέση καταχρηστικών ρητρών και παραπλανητικής παράλειψηςΣελ. 183
V. Ευθύνη του παραγωγού ελαττωματικών προϊόντων – Οδηγία 85/374/ΕΟΚΣελ. 185
Α. Στοιχεία ευθύνηςΣελ. 185
1. «Προϊόν» και «παραγωγός»Σελ. 185
2. «Ελάττωμα»Σελ. 186
3. «Ζημία» και αιτιώδης συνάφειαΣελ. 187
4. Λόγοι απαλλαγής από την ευθύνηΣελ. 188
5. Βάρος απόδειξηςΣελ. 189
6. Παραγραφή και αποσβεστική προθεσμίαΣελ. 189
Β. Ευθύνη παραγωγού και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 189
VI. Ευθύνη λόγω παραβάσεων της νομοθεσίας προστασίας προσωπικών δεδομένωνΣελ. 191
Α. Πεδίο εφαρμογής και υποχρεώσεις ενημέρωσηςΣελ. 192
1. Γενικός Κανονισμός Προστασίας ΔεδομένωνΣελ. 192
i. Αντικειμενικό πεδίο εφαρμογήςΣελ. 192
ii. Υποκειμενικό πεδίο εφαρμογήςΣελ. 193
iii. Υποχρεώσεις ενημέρωσηςΣελ. 195
α. Ενημέρωση προς λήψη συγκατάθεσηςΣελ. 195
β. Ενημέρωση για δικαιώματα του υποκειμένου των δεδομένωνΣελ. 196
2. Οδηγία 2002/58/ΕΚΣελ. 197
i. Πεδίο εφαρμογήςΣελ. 197
ii. Υποχρεώσεις ενημέρωσηςΣελ. 198
Β. Ένδικη προστασία υποκειμένου προσωπικών δεδομένωνΣελ. 200
1. Αποτελεσματική ένδικη προστασίαΣελ. 200
2. Δικαίωμα αποζημίωσηςΣελ. 201
Γ. Σχέση νομοθεσίας προστασίας προσωπικών δεδομένων και αθέμιτων εμπορικών πρακτικώνΣελ. 203
1. Γενικές παρατηρήσειςΣελ. 203
2. Ειδικά η σχέση παραπλανητικής παράλειψης και έγκυρης ενημέρωσης του υποκειμένου των δεδομένωνΣελ. 204
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 Ιδιαιτερότητες του ελληνικού δικαίου
Ι. Άρθρο 9θ Ν. 2251/1994Σελ. 207
Α. Αξίωση παύσης και παράλειψης της αθέμιτης πρακτικήςΣελ. 207
1. Ενεργητική νομιμοποίηση μεμονωμένου καταναλωτήΣελ. 208
2. Παθητική νομιμοποίησηΣελ. 209
3. Αξίωση άρσης της προσβολήςΣελ. 210
4. Αξίωση παράλειψηςΣελ. 211
Β. Αξίωση αποζημίωσηςΣελ. 212
Γ. Βάρος απόδειξηςΣελ. 213
Δ. ΠαραγραφήΣελ. 214
1. Αξιώσεις αποζημίωσηςΣελ. 214
i. Χρόνος παραγραφήςΣελ. 214
α. Αναλογική εφαρμογή διατάξεωνΣελ. 215
β. ΑξιολόγησηΣελ. 216
ii. Έναρξη της παραγραφήςΣελ. 218
2. Αξιώσεις άρσης και παράλειψηςΣελ. 219
i. Έναρξη παραγραφήςΣελ. 219
ii. Χρόνος παραγραφήςΣελ. 220
ΙΙ. Αδικοπρακτικές αξιώσειςΣελ. 220
Α. Προϋποθέσεις αδικοπρακτικής ευθύνηςΣελ. 220
1. Η παράλειψη ως παράνομη συμπεριφοράΣελ. 221
2. ΥπαιτιότηταΣελ. 222
3. ΖημίαΣελ. 222
i. Περιουσιακή ζημίαΣελ. 222
ii. Μη περιουσιακή ζημίαΣελ. 224
iii. Τρόπος αποκατάστασης της ζημίαςΣελ. 224
4. Αιτιώδης συνάφειαΣελ. 225
ΙII. Ευθύνη από διαπραγματεύσειςΣελ. 226
Α. Στάδιο διαπραγματεύσεωνΣελ. 226
Β. Παράνομη και υπαίτια συμπεριφοράΣελ. 227
Γ. Ζημία και αιτιώδης σύνδεσμοςΣελ. 228
Δ. Ευθύνη από διαπραγματεύσεις και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 229
ΙV. Ακυρωσία δικαιοπραξίαςΣελ. 230
Α. Ακυρωσία λόγω πλάνηςΣελ. 231
1. Έννοια και προϋποθέσεις πλάνηςΣελ. 231
2. Έννομες συνέπειες δήλωσης λόγω πλάνηςΣελ. 233
3. Παραπλανητική παράλειψη και ακυρωσία λόγω πλάνηςΣελ. 234
Β. Ακυρωσία λόγω απάτηςΣελ. 235
1. Προϋποθέσεις απάτηςΣελ. 235
2. Έννομες συνέπειες δήλωσης ως συνέπεια απάτηςΣελ. 236
3. Παραπλανητική παράλειψη και ακυρωσία λόγω απάτηςΣελ. 237
V. Συμβατικές αξιώσειςΣελ. 237
Α. Αξίωση εκπλήρωσηςΣελ. 238
Β. Αποζημίωση λόγω συμβατικής παράβασηςΣελ. 238
Γ. Δικαίωμα υπαναχώρησηςΣελ. 239
Δ. Δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασηςΣελ. 240
Ε. Συμβατική παράβαση και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 240
VI. Ευθύνη του παρέχοντος υπηρεσίεςΣελ. 241
Α. Προϋποθέσεις ευθύνηςΣελ. 241
Β. Ευθύνη του παρέχοντος υπηρεσίες και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 244
VII. Αξιώσεις λόγω προσβολής της προσωπικότηταςΣελ. 245
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8 Ιδιαιτερότητες του κυπριακού δικαίου
Ι. Αγωγή του θιγόμενου καταναλωτήΣελ. 248
Α. ΝομιμοποίησηΣελ. 249
Β. ΘεραπείεςΣελ. 249
ΙI. Δίκαιο ΣυμβάσεωνΣελ. 251
A. Ακυρωσία σύμβασης λόγω ψευδούς παράστασης ή απάτηςΣελ. 251
1. Ορισμοί απάτης και ψευδούς παράστασηςΣελ. 251
i. ΑπάτηΣελ. 252
ii. Ψευδής παράστασηΣελ. 252
iii. Προϋποθέσεις «ψευδούς παράστασης» στο κοινοδίκαιοΣελ. 253
2. Υποχρέωση κοινοποίησης πληροφοριώνΣελ. 254
i. Γνήσιες παραλείψειςΣελ. 254
ii. Παραλείψεις που προσομοιάζουν με πράξειςΣελ. 256
3. Σύναψη σύμβασης εξ αιτίας ψευδούς παράστασηςΣελ. 258
4. Ευχέρεια ακύρωσηςΣελ. 259
5. Αποκλεισμός δικαιώματος ακύρωσηςΣελ. 260
6. Συνέπειες ακύρωσης σύμβασηςΣελ. 261
7. Παραπλανητική παράλειψη, απάτη και ψευδείς παραστάσειςΣελ. 263
B. Η παράλειψη ως συμβατική παράβασηΣελ. 264
1. Ψευδής παράσταση ή απάτη ως συμβατική παράβασηΣελ. 264
2. Διακρίσεις συμβατικών όρωνΣελ. 264
3. Παράβαση σιωπηρών όρων (implied terms)Σελ. 265
i. Δυνάμει νόμουΣελ. 265
α. Κυπριακή νομοθεσία μη ενωσιακής προέλευσηςΣελ. 266
β. Κυπριακή νομοθεσία ενωσιακής προέλευσηςΣελ. 266
ii. Δυνάμει εθίμου ή συναλλακτικής πρακτικήςΣελ. 268
iii. Δυνάμει δικαστικής απόφασηςΣελ. 268
4. Θεραπείες συμβατικής παράβασηςΣελ. 269
i. Αποζημιώσεις (damages)Σελ. 269
ii. Τερματισμός της σύμβασηςΣελ. 271
iii. Ειδική εκτέλεσηΣελ. 272
iv. Θεραπείες δυνάμει ειδικών διατάξεωνΣελ. 273
Γ. Παράνομη σύμβασηΣελ. 274
1. Συστηματική κατάταξη και συνέπειεςΣελ. 274
2. Παρανομία σύμβασης και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 276
ΙII. Δίκαιο ΑδικοπραξιώνΣελ. 277
Α. ΑπάτηΣελ. 277
1. ΣτοιχειοθέτησηΣελ. 277
2. Ζημία και αποζημιώσεις λόγω απάτηςΣελ. 279
3. Απάτη και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 280
Β. ΑμέλειαΣελ. 280
1. Καθήκον επιμέλειαςΣελ. 280
2. Παράβαση καθήκοντοςΣελ. 283
3. Αιτιώδης σύνδεσμοςΣελ. 284
4. ΑποζημιώσειςΣελ. 284
5. Αμέλεια και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 286
Γ. Παράβαση θέσμιου καθήκοντοςΣελ. 287
1. Προϋποθέσεις εφαρμογήςΣελ. 287
2. Η παράβαση του άρθ. 7 Ν. 112(Ι)/2021 ως παράβαση θέσμιου καθήκοντοςΣελ. 289
Συμπεράσματα
Ι. Η Οδηγία 2005/29/ΕΚ και το άρθρο 7Σελ. 291
ΙΙ. Ατομική ένδικη προστασίαΣελ. 293
ΒιβλιογραφίαΣελ. 297
Ευρετήριο ΌρωνΣελ. 307
Αντικείμενο του έργου «Προστασία Καταναλωτή: Η παραπλανητική παράλειψη ως αθέμιτη εμπορική πρακτική» αποτελεί η παραπλανητική παράλειψη σύμφωνα με το άρθρο 7 της Οδηγίας 2005/29/ΕΚ για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές επιχειρήσεων προς καταναλωτές, στο ελληνικό και κυπριακό δίκαιο.
Παρουσιάζεται και αναπτύσσεται ενδελεχώς η ειδική αυτή αδικοπραξία του αθέμιτου ανταγωνισμού, τόσο στο online όσο και στο offline περιβάλλον. Ειδικότερα, το έργο αναλύει εκτενώς και αξιολογεί, πέρα από τις επιμέρους διατάξεις του άρθρου 7:
το ευρύτερο πλαίσιο ρυθμίσεων της Οδηγίας στην οποία εντάσσεται το άρθρο αυτό
τη σχέση του άρθρου 7 με άλλες διατάξεις της Οδηγίας
τα πορίσματα των λεγόμενων συμπεριφορικών οικονομικών (Behavioral Economics)
τις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις (διαδίκτυο) που επιτρέπουν την εξατομίκευση του εμπορικού μηνύματος προς τον καταναλωτή
τις δυνατότητες ατομικής ένδικης προστασίας, σύμφωνα με το ενωσιακό, το ελληνικό και το κυπριακό δίκαιο
Ο συγγραφέας με πυκνό ύφος και σαφή διατύπωση αναφέρεται και προτείνει λύσεις σε πλήθος δύσκολων και αμφισβητούμενων νομικών ζητημάτων, μέσα από τη συνοπτική μεν πλήρη δε παρουσίαση των βασικών ρυθμίσεων κάθε έννομης τάξης (ενωσιακής, ελληνικής, κυπριακής) και τη συστηματική αλληλεπίδραση μεταξύ διατάξεων διαφορετικών νομοθετημάτων σε ενωσιακό και σε εθνικό επίπεδο.
H μονογραφία καλύπτει ένα αισθητό κενό στην ελληνόγλωσση βιβλιογραφία σε ένα μεγάλης πρακτικής σημασία ζήτημα, που απασχολεί και θα συνεχίσει να απασχολεί τόσο την ελληνική όσο και την κυπριακή έννομη τάξη. Συγχρόνως αποτελεί μια κεντρική συμβολή στο δίκαιο της προστασίας του καταναλωτή και στις δύο έννομες τάξεις.
Περιεχόμενα
Πρόλογος Μ.-Θ. ΜαρίνουΣελ. IX
Πρόλογος Ν. ΧατζημιχαήλΣελ. XI
Πρόλογος συγγραφέαΣελ. XV
ΣυντομογραφίεςΣελ. XXIX
ΜΕΡΟΣ Α Το άρθρο 7 της Οδηγίας 2005/29/ΕΚ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Γενικά χαρακτηριστικά της Οδηγίας 2005/29/ΕΚ
Ι. Η γένεση της Οδηγίας 2005/29/ΕΚΣελ. 3
ΙΙ. Σκοπός της ΟδηγίαςΣελ. 6
ΙII. Επίπεδο εναρμόνισηςΣελ. 7
ΙV. Πεδίο Εφαρμογής της Οδηγίας 2005/29/ΕΚΣελ. 8
Α. Αντικειμενικό πεδίο εφαρμογήςΣελ. 8
1. «Εμπορική πρακτική»Σελ. 8
i. «Πράξη, παράλειψη, τρόπος συμπεριφοράς ή εκπροσώπησης, εμπορική επικοινωνία, συμπεριλαμβανομένης της διαφήμισης και του μάρκετινγκ»Σελ. 8
ii. «Άμεση σύνδεση με την προώθηση, πώληση ή προμήθεια ενός προϊόντος σε καταναλωτές»Σελ. 10
2. Μη επηρεαζόμενοι τομείςΣελ. 12
i. Δίκαιο ΣυμβάσεωνΣελ. 12
ii. Κανόνες δικαιοδοσίας δικαστηρίωνΣελ. 13
iii. Θέματα υγείας και ασφάλειας προϊόντωνΣελ. 14
iv. Ειδική τομεακή νομοθεσίαΣελ. 14
v. Νομοθετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματαΣελ. 17
vi. Ονομαστικοί τίτλοι αντικειμένων από πολύτιμα μέταλλαΣελ. 17
Β. Προσωπικό πεδίο εφαρμογήςΣελ. 18
1. «Εμπορευόμενος»Σελ. 18
i. Γενικά στοιχείαΣελ. 18
ii. Ενέργειες στο όνομα ή για λογαριασμό άλλου εμπορευόμενουΣελ. 21
2. «Καταναλωτής»Σελ. 23
i. Γενικές παρατηρήσειςΣελ. 24
ii. Ειδικά οι αποδέκτες διαφήμισηςΣελ. 25
V. Γενικός ορισμός του αθεμίτουΣελ. 27
Α. Αντίθεση στις απαιτήσεις της επαγγελματικής ευσυνειδησίαςΣελ. 28
Β. Ουσιώδης στρέβλωση της οικονομικής συμπεριφοράς του μέσου καταναλωτήΣελ. 29
1. «Απόφαση συναλλαγής»Σελ. 29
i. Γενικά στοιχείαΣελ. 29
ii. Χρηματικός αντίκτυπος σε καταναλωτήΣελ. 30
iii. Εσωτερικές πνευματικές διεργασίεςΣελ. 32
iv. Απόφαση συναλλαγής και δικαιοπρακτική ικανότηταΣελ. 32
2. Mείωση της ικανότητας λήψης τεκμηριωμένης απόφασης συναλλαγήςΣελ. 32
3. Στρέβλωση της απόφασης συναλλαγήςΣελ. 33
4. «Μέσος καταναλωτής»Σελ. 34
i. Γενικά στοιχείαΣελ. 34
α. «Συνήθης πληροφόρηση»Σελ. 36
β. «Εύλογη προσοχή»Σελ. 36
γ. «Εύλογη ενημέρωση»Σελ. 37
δ. Ο ρόλος των κοινωνικών, πολιτιστικών και γλωσσικών παραγόντωνΣελ. 37
ii. Ομάδες καταναλωτώνΣελ. 38
iii. Ειδικά οι ευάλωτοι καταναλωτέςΣελ. 38
α. Χαρακτηριστικά «ευάλωτων καταναλωτών»Σελ. 39
β. Προσδιορισιμότητα ευάλωτων καταναλωτώνΣελ. 41
γ. Διαφημιστικές δηλώσεις υπερβολήςΣελ. 42
iv. Κανονιστικό ή εμπειρικό πρότυπο καταναλωτήΣελ. 42
v. «Μέσος καταναλωτής» και προσωποποιημένες εμπορικές πρακτικέςΣελ. 44
VI. Εξέταση του αθεμίτου στο σύστημα της Οδηγίας 2005/29/ΕΚΣελ. 45
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 Γενικά στοιχεία και προϋποθέσεις της παραπλανητικής παράλειψης
Ι. Γενικά Στοιχεία του άρθρου 7Σελ. 47
A. Δομή του άρθρου 7 και στοιχεία της παραπλανητικής παράλειψηςΣελ. 48
B. Σκοπός του άρθρου 7Σελ. 49
Γ. Σχέση με άλλες διατάξεις της ΟδηγίαςΣελ. 50
1. Σχέση με την παραπλανητική πράξη κατ’ άρθ. 6Σελ. 50
i. Διάκριση μεταξύ παραπλανητικής πράξης και παράλειψηςΣελ. 51
ii. Λοιπές διαφορέςΣελ. 52
2. Σχέση με τη γενική ρήτρα του άρθ. 5Σελ. 52
ΙΙ. Προϋποθέσεις παραπλανητικής παράλειψηςΣελ. 53
Α. Λειτουργία και σχέση με υπόλοιπες διατάξεις του άρθρου 7Σελ. 53
Β. «Πληροφορίες»Σελ. 53
Γ. «Ουσιώδεις» πληροφορίεςΣελ. 54
1. Γενικός ορισμός «ουσιώδους»Σελ. 54
2. Ουσιώδεις πληροφορίες και ψευδείς παραστάσειςΣελ. 55
3. Χαρακτηριστικά και περιστάσεις της πρακτικής - Στάθμιση συμφερόντωνΣελ. 55
i. Παράγοντες σχετικά με τον καταναλωτήΣελ. 56
ii. Παράγοντες σχετικά με τον εμπορευόμενοΣελ. 57
iii. Παράγοντες σχετικά με την απόφαση συναλλαγήςΣελ. 58
iv. Παράγοντες σχετικά με το προϊόν ή την υπηρεσίαΣελ. 58
v. Καλή πίστη και ισχύοντα συναλλακτικά ήθηΣελ. 59
vi. Εθνικές ρυθμίσεις εμπορικής συμπεριφοράςΣελ. 60
Δ. «Παράλειψη»Σελ. 60
1. Μη παροχή πληροφοριώνΣελ. 60
2. Συμπεριφορά ισοδύναμη με «παράλειψη» – άρθ. 7(2) της Οδηγίας 2005/29/ΕΚΣελ. 61
i. Απόκρυψη πληροφοριώνΣελ. 61
ii. Παροχή κατά ανεπαρκή τρόποΣελ. 62
iii. Μη προσδιορισμός εμπορικής επιδίωξης της πρακτικήςΣελ. 63
3. Περιορισμοί του μέσου επικοινωνίας – Άρθρο 7(3)Σελ. 67
i. Γενικές παρατηρήσειςΣελ. 68
ii. Είδη και αξιολόγηση περιορισμώνΣελ. 69
iii. Απαιτήσεις στη γνωστοποίηση με άλλο τρόποΣελ. 71
Ε. Αλλοίωση συναλλακτικής συμπεριφοράς του καταναλωτήΣελ. 72
1. Γενικά στοιχείαΣελ. 72
2. Δημιουργία κινδύνου αλλοίωσης της απόφασης συναλλαγήςΣελ. 73
3. Διάκριση μεταξύ «ουσιώδους» της πληροφορίας και του κινδύνου αλλοίωσης της συναλλακτικής συμπεριφοράςΣελ. 74
4. Ζητήματα απόδειξηςΣελ. 75
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 Τεκμήρια «ουσιωδών πληροφοριών»
Ι. «Πρόσκληση για αγορά»Σελ. 77
Α. Εμπορική επικοινωνίαΣελ. 78
Β. Αναφορά τιμήςΣελ. 78
Γ. Δυνατότητα αγοράςΣελ. 80
Δ. Χαρακτηριστικά του προϊόντοςΣελ. 81
Ε. Χαρακτηριστικά του μέσου επικοινωνίαςΣελ. 81
ΣΤ. Πληροφορίες που πρέπει να παρέχονταιΣελ. 82
1. Τα κύρια χαρακτηριστικά του προϊόντος, στο βαθμό που ενδείκνυνται σε σχέση με το μέσο και το προϊόνΣελ. 82
2. Η γεωγραφική διεύθυνση και η ταυτότητα του εμπορευόμενου, όπως η εμπορική επωνυμία του και όπου ενδείκνυται, η γεωγραφική διεύθυνση και η ταυτότητα του εμπορευόμενου για λογαριασμό του οποίου ενεργείΣελ. 84
3. Η τιμή, συμπεριλαμβανομένων των φόρων και, όπου ενδείκνυται, όλες οι πρόσθετες επιβαρύνσεις αποστολής, παράδοσης και ταχυδρομείουΣελ. 86
4. Οι ρυθμίσεις για την πληρωμή, παράδοση, εκτέλεση και αντιμετώπιση παραπόνων, εφόσον αποκλίνουν από τις απαιτήσεις επαγγελματικής ευσυνειδησίαςΣελ. 88
5. Για προϊόντα και συναλλαγές, όπου υφίσταται δικαίωμα υπαναχώρησης ή ακύρωσης, η ύπαρξη αυτού του δικαιώματοςΣελ. 90
6. Για τα προϊόντα που προσφέρονται σε επιγραμμικές αγορές, κατά πόσον ο τρίτος που προσφέρει τα προϊόντα είναι έμπορος ή όχι, με βάση τη δήλωση του εν λόγω τρίτου στον πάροχο της επιγραμμικής αγοράςΣελ. 90
II. Αποτελέσματα διαδικτυακών αναζητήσεωνΣελ. 91
ΙΙΙ. Προβολή αξιολογήσεων καταναλωτώνΣελ. 93
IV. Ειδικές τομεακές διατάξειςΣελ. 94
Α. Πεδίο εφαρμογής της διάταξηςΣελ. 95
1. «Εμπορική επικοινωνία»Σελ. 95
2. Ενωσιακές διατάξεις ελάχιστης εναρμόνισης και αμιγώς εθνικές διατάξειςΣελ. 97
3. Πρόσθετες υποχρεώσεις πληροφόρησης βάσει των διατάξεων άρθ. 7(4) και (1)Σελ. 97
Β. Ενδεικτική παράθεση διατάξεων περί παροχής πληροφοριών σε καταναλωτέςΣελ. 98
1. Αναγραφή τιμών σε προϊόνταΣελ. 98
2. ΦάρμακαΣελ. 98
3. Εξ αποστάσεως και εκτός εμπορικού καταστήματος συμβάσειςΣελ. 98
4. Χρονομεριστική μίσθωσηΣελ. 99
5. Μεταφορές και ταξίδιαΣελ. 99
6. ΤρόφιμαΣελ. 101
7. ΤηλεπικοινωνίεςΣελ. 101
8. Προστασία περιβάλλοντοςΣελ. 101
9. Χρηματοοικονομικές υπηρεσίεςΣελ. 102
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 Ενδυνάμωση των καταναλωτών και υπερπληροφόρηση
Ι. Ενδυνάμωση των καταναλωτών μέσω πληροφόρησηςΣελ. 105
ΙΙ. ΠροβληματισμοίΣελ. 106
A. Πληροφοριακός κορεσμόςΣελ. 106
Β. Ακαταλληλότητα καταναλωτών ως αποδεκτών του συνόλου των πληροφοριώνΣελ. 108
Γ. Οικονομικό κόστος επιταγών πληροφόρησηςΣελ. 110
ΙΙΙ. Διασφάλιση αποτελεσματικότητας νομοθετικών επιταγών πληροφόρησηςΣελ. 112
1. Παράγοντες αποτελεσματικής πληροφόρησης των καταναλωτώνΣελ. 112
2. Αποτελεσματική πληροφόρηση καταναλωτών και άρθ. 7Σελ. 114
IV. Ενδεχόμενες μελλοντικές εξελίξεις: Αυτοματοποιημένη εξατομίκευση πληροφόρησης των καταναλωτώνΣελ. 114
V. Συμπέρασμα: Άρθρο 7, αποτελεσματική πληροφόρηση και ενδυνάμωση των καταναλωτώνΣελ. 115
ΜΕΡΟΣ Β Ατομική ένδικη προστασία
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 Οι νέες διατάξεις της Οδηγίας 2005/29 και η αλληλεπίδραση μεταξύ ατομικής και συλλογικής προστασίας
Ι. Οι τροποποιήσεις που επέφερε η Οδηγία 2019/2161Σελ. 121
Α. Διακριτική ευχέρεια καθορισμού ατομικών μέσων προστασίαςΣελ. 122
Β. Πρακτικές δυσκολίες στις προϋποθέσεις ατομικής έννομης προστασίαςΣελ. 123
II. Αποτελεσματική προστασίαΣελ. 124
Α. Βάρος απόδειξης στην ατομική δίκηΣελ. 124
Β. Aυτεπάγγελτη εξέταση παραπλανητικής παράλειψηςΣελ. 125
IΙΙ. Η επίδραση συλλογικών διαδικασιών στην ατομική δίκηΣελ. 128
Α. Συλλογικές διαδικασίεςΣελ. 128
Β. Η νομολογία του ΔικΕΕΣελ. 129
Γ. Ιδιαιτερότητες του ελληνικού δικαίουΣελ. 132
1. Η συλλογική αγωγήΣελ. 132
i. Ισχύς απόφασης συλλογικής αγωγής και έννομες συνέπειεςΣελ. 133
α. Ευνοϊκή δεσμευτικότητα απόφασηςΣελ. 133
αα. Επέκταση σε τρίτους προμηθευτέςΣελ. 134
αβ. Επέκταση δεσμευτικότητας σε περιπτώσεις αθέμιτων πρακτικώνΣελ. 135
β. Δυσμενής δεσμευτικότητα απόφασηςΣελ. 136
ii. Ειδικά η αναγνωριστική αγωγή αποζημίωσηςΣελ. 137
iii. ΠροθεσμίεςΣελ. 139
iv. Ατομική δίκη και διαδικαστικές πράξεις διαθέσεως της ένωσης καταναλωτώνΣελ. 139
v. Γενίκευση των αποτελεσμάτων συλλογικών αγωγών μέσω Υπουργικής ΑπόφασηςΣελ. 140
2. Η επίδραση της διοικητικής διαδικασίας στην ατομική δίκηΣελ. 142
Δ. Ιδιαιτερότητες του κυπριακού δικαίουΣελ. 144
1. Έκδοση διαταγμάτων από το ΔικαστήριοΣελ. 144
i. Περιεχόμενο του διατάγματοςΣελ. 145
ii. Επίδραση της έκδοσης διαταγμάτων στην ατομική δίκηΣελ. 146
2. Διοικητικά μέτρα επιβολήςΣελ. 147
i. Γενικά στοιχείαΣελ. 147
ii. Επίδραση στην ατομική δίκηΣελ. 147
3. Δεσμεύσεις του εμπορευόμενουΣελ. 148
Ε. Η Οδηγία 2020/1828 για τις αντιπροσωπευτικές αγωγέςΣελ. 150
1. Γενικά στοιχείαΣελ. 150
2. Δικαιώματα και υποχρεώσεις μεμονωμένων καταναλωτώνΣελ. 151
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 Ατομική ένδικη προστασία μέσω ενωσιακών νομοθετημάτων
Ι. Δικαιώματα από σύμβαση πώλησης – Οδηγία 99/44/ΕΚΣελ. 155
Α. Ανταπόκριση των αγαθών στη σύμβασηΣελ. 155
Β. Δικαιώματα του καταναλωτήΣελ. 157
Γ. ΠροθεσμίεςΣελ. 160
Δ. Αναγκαστικό δίκαιοΣελ. 161
Ε. Συσχετισμός διατάξεων Οδηγίας 99/44/ΕΚ και άρθ. 7 Οδηγίας 2005/29/ΕΚΣελ. 161
II. Νέες διατάξεις για δικαιώματα από σύμβαση πώλησης αγαθών και προμήθειας ψηφιακού περιεχομένου και ψηφιακών υπηρεσιώνΣελ. 162
Α. Πεδίο εφαρμογήςΣελ. 163
Β. Συμμόρφωση εμπορευόμενου με τη σύμβασηΣελ. 163
Γ. Δικαιώματα του καταναλωτήΣελ. 165
Δ. Παραπλανητική παράλειψη και έλλειψη συμμόρφωσηςΣελ. 167
1. Ουσιώδεις πληροφορίεςΣελ. 167
2. ΚαταναλωτήςΣελ. 168
3. Δηλώσεις του εμπορευόμενουΣελ. 168
ΙΙΙ. Δικαιώματα καταναλωτών – Οδηγία 2011/83/ΕΕΣελ. 169
Α. Πεδίο εφαρμογήςΣελ. 169
Β. Δικαίωμα υπαναχώρησηςΣελ. 170
Γ. Συμβάσεις παροχής υπηρεσιώνΣελ. 171
Δ. Έξοδα και δαπάνεςΣελ. 171
Ε. Ιδιαιτερότητες του ελληνικού δικαίουΣελ. 172
ΣΤ. Οδηγία 2011/83/ΕΚ και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 172
IV. Καταχρηστικές ρήτρες – Οδηγία 93/13/ΕΟΚΣελ. 173
A. Πεδίο εφαρμογής της ΟδηγίαςΣελ. 173
B. Διαφάνεια και καταχρηστικότηταΣελ. 174
Γ. Συνέπειες καταχρηστικότητας και αυτεπάγγελτη εξέτασηΣελ. 176
Δ. Ζητήματα παραγραφήςΣελ. 178
Ε. Ιδιαιτερότητες του ελληνικού νόμουΣελ. 179
1. Προσωπικό πεδίο εφαρμογήςΣελ. 179
2. Διαφάνεια όρωνΣελ. 181
3. Όροι αυτοδικαίως καταχρηστικοίΣελ. 181
4. Συνέπειες καταχρηστικότηταςΣελ. 183
ΣΤ. Ιδιαιτερότητες του κυπριακού νόμουΣελ. 183
Ζ. Σχέση καταχρηστικών ρητρών και παραπλανητικής παράλειψηςΣελ. 183
V. Ευθύνη του παραγωγού ελαττωματικών προϊόντων – Οδηγία 85/374/ΕΟΚΣελ. 185
Α. Στοιχεία ευθύνηςΣελ. 185
1. «Προϊόν» και «παραγωγός»Σελ. 185
2. «Ελάττωμα»Σελ. 186
3. «Ζημία» και αιτιώδης συνάφειαΣελ. 187
4. Λόγοι απαλλαγής από την ευθύνηΣελ. 188
5. Βάρος απόδειξηςΣελ. 189
6. Παραγραφή και αποσβεστική προθεσμίαΣελ. 189
Β. Ευθύνη παραγωγού και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 189
VI. Ευθύνη λόγω παραβάσεων της νομοθεσίας προστασίας προσωπικών δεδομένωνΣελ. 191
Α. Πεδίο εφαρμογής και υποχρεώσεις ενημέρωσηςΣελ. 192
1. Γενικός Κανονισμός Προστασίας ΔεδομένωνΣελ. 192
i. Αντικειμενικό πεδίο εφαρμογήςΣελ. 192
ii. Υποκειμενικό πεδίο εφαρμογήςΣελ. 193
iii. Υποχρεώσεις ενημέρωσηςΣελ. 195
α. Ενημέρωση προς λήψη συγκατάθεσηςΣελ. 195
β. Ενημέρωση για δικαιώματα του υποκειμένου των δεδομένωνΣελ. 196
2. Οδηγία 2002/58/ΕΚΣελ. 197
i. Πεδίο εφαρμογήςΣελ. 197
ii. Υποχρεώσεις ενημέρωσηςΣελ. 198
Β. Ένδικη προστασία υποκειμένου προσωπικών δεδομένωνΣελ. 200
1. Αποτελεσματική ένδικη προστασίαΣελ. 200
2. Δικαίωμα αποζημίωσηςΣελ. 201
Γ. Σχέση νομοθεσίας προστασίας προσωπικών δεδομένων και αθέμιτων εμπορικών πρακτικώνΣελ. 203
1. Γενικές παρατηρήσειςΣελ. 203
2. Ειδικά η σχέση παραπλανητικής παράλειψης και έγκυρης ενημέρωσης του υποκειμένου των δεδομένωνΣελ. 204
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 Ιδιαιτερότητες του ελληνικού δικαίου
Ι. Άρθρο 9θ Ν. 2251/1994Σελ. 207
Α. Αξίωση παύσης και παράλειψης της αθέμιτης πρακτικήςΣελ. 207
1. Ενεργητική νομιμοποίηση μεμονωμένου καταναλωτήΣελ. 208
2. Παθητική νομιμοποίησηΣελ. 209
3. Αξίωση άρσης της προσβολήςΣελ. 210
4. Αξίωση παράλειψηςΣελ. 211
Β. Αξίωση αποζημίωσηςΣελ. 212
Γ. Βάρος απόδειξηςΣελ. 213
Δ. ΠαραγραφήΣελ. 214
1. Αξιώσεις αποζημίωσηςΣελ. 214
i. Χρόνος παραγραφήςΣελ. 214
α. Αναλογική εφαρμογή διατάξεωνΣελ. 215
β. ΑξιολόγησηΣελ. 216
ii. Έναρξη της παραγραφήςΣελ. 218
2. Αξιώσεις άρσης και παράλειψηςΣελ. 219
i. Έναρξη παραγραφήςΣελ. 219
ii. Χρόνος παραγραφήςΣελ. 220
ΙΙ. Αδικοπρακτικές αξιώσειςΣελ. 220
Α. Προϋποθέσεις αδικοπρακτικής ευθύνηςΣελ. 220
1. Η παράλειψη ως παράνομη συμπεριφοράΣελ. 221
2. ΥπαιτιότηταΣελ. 222
3. ΖημίαΣελ. 222
i. Περιουσιακή ζημίαΣελ. 222
ii. Μη περιουσιακή ζημίαΣελ. 224
iii. Τρόπος αποκατάστασης της ζημίαςΣελ. 224
4. Αιτιώδης συνάφειαΣελ. 225
ΙII. Ευθύνη από διαπραγματεύσειςΣελ. 226
Α. Στάδιο διαπραγματεύσεωνΣελ. 226
Β. Παράνομη και υπαίτια συμπεριφοράΣελ. 227
Γ. Ζημία και αιτιώδης σύνδεσμοςΣελ. 228
Δ. Ευθύνη από διαπραγματεύσεις και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 229
ΙV. Ακυρωσία δικαιοπραξίαςΣελ. 230
Α. Ακυρωσία λόγω πλάνηςΣελ. 231
1. Έννοια και προϋποθέσεις πλάνηςΣελ. 231
2. Έννομες συνέπειες δήλωσης λόγω πλάνηςΣελ. 233
3. Παραπλανητική παράλειψη και ακυρωσία λόγω πλάνηςΣελ. 234
Β. Ακυρωσία λόγω απάτηςΣελ. 235
1. Προϋποθέσεις απάτηςΣελ. 235
2. Έννομες συνέπειες δήλωσης ως συνέπεια απάτηςΣελ. 236
3. Παραπλανητική παράλειψη και ακυρωσία λόγω απάτηςΣελ. 237
V. Συμβατικές αξιώσειςΣελ. 237
Α. Αξίωση εκπλήρωσηςΣελ. 238
Β. Αποζημίωση λόγω συμβατικής παράβασηςΣελ. 238
Γ. Δικαίωμα υπαναχώρησηςΣελ. 239
Δ. Δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασηςΣελ. 240
Ε. Συμβατική παράβαση και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 240
VI. Ευθύνη του παρέχοντος υπηρεσίεςΣελ. 241
Α. Προϋποθέσεις ευθύνηςΣελ. 241
Β. Ευθύνη του παρέχοντος υπηρεσίες και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 244
VII. Αξιώσεις λόγω προσβολής της προσωπικότηταςΣελ. 245
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8 Ιδιαιτερότητες του κυπριακού δικαίου
Ι. Αγωγή του θιγόμενου καταναλωτήΣελ. 248
Α. ΝομιμοποίησηΣελ. 249
Β. ΘεραπείεςΣελ. 249
ΙI. Δίκαιο ΣυμβάσεωνΣελ. 251
A. Ακυρωσία σύμβασης λόγω ψευδούς παράστασης ή απάτηςΣελ. 251
1. Ορισμοί απάτης και ψευδούς παράστασηςΣελ. 251
i. ΑπάτηΣελ. 252
ii. Ψευδής παράστασηΣελ. 252
iii. Προϋποθέσεις «ψευδούς παράστασης» στο κοινοδίκαιοΣελ. 253
2. Υποχρέωση κοινοποίησης πληροφοριώνΣελ. 254
i. Γνήσιες παραλείψειςΣελ. 254
ii. Παραλείψεις που προσομοιάζουν με πράξειςΣελ. 256
3. Σύναψη σύμβασης εξ αιτίας ψευδούς παράστασηςΣελ. 258
4. Ευχέρεια ακύρωσηςΣελ. 259
5. Αποκλεισμός δικαιώματος ακύρωσηςΣελ. 260
6. Συνέπειες ακύρωσης σύμβασηςΣελ. 261
7. Παραπλανητική παράλειψη, απάτη και ψευδείς παραστάσειςΣελ. 263
B. Η παράλειψη ως συμβατική παράβασηΣελ. 264
1. Ψευδής παράσταση ή απάτη ως συμβατική παράβασηΣελ. 264
2. Διακρίσεις συμβατικών όρωνΣελ. 264
3. Παράβαση σιωπηρών όρων (implied terms)Σελ. 265
i. Δυνάμει νόμουΣελ. 265
α. Κυπριακή νομοθεσία μη ενωσιακής προέλευσηςΣελ. 266
β. Κυπριακή νομοθεσία ενωσιακής προέλευσηςΣελ. 266
ii. Δυνάμει εθίμου ή συναλλακτικής πρακτικήςΣελ. 268
iii. Δυνάμει δικαστικής απόφασηςΣελ. 268
4. Θεραπείες συμβατικής παράβασηςΣελ. 269
i. Αποζημιώσεις (damages)Σελ. 269
ii. Τερματισμός της σύμβασηςΣελ. 271
iii. Ειδική εκτέλεσηΣελ. 272
iv. Θεραπείες δυνάμει ειδικών διατάξεωνΣελ. 273
Γ. Παράνομη σύμβασηΣελ. 274
1. Συστηματική κατάταξη και συνέπειεςΣελ. 274
2. Παρανομία σύμβασης και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 276
ΙII. Δίκαιο ΑδικοπραξιώνΣελ. 277
Α. ΑπάτηΣελ. 277
1. ΣτοιχειοθέτησηΣελ. 277
2. Ζημία και αποζημιώσεις λόγω απάτηςΣελ. 279
3. Απάτη και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 280
Β. ΑμέλειαΣελ. 280
1. Καθήκον επιμέλειαςΣελ. 280
2. Παράβαση καθήκοντοςΣελ. 283
3. Αιτιώδης σύνδεσμοςΣελ. 284
4. ΑποζημιώσειςΣελ. 284
5. Αμέλεια και παραπλανητική παράλειψηΣελ. 286
Γ. Παράβαση θέσμιου καθήκοντοςΣελ. 287
1. Προϋποθέσεις εφαρμογήςΣελ. 287
2. Η παράβαση του άρθ. 7 Ν. 112(Ι)/2021 ως παράβαση θέσμιου καθήκοντοςΣελ. 289
Συμπεράσματα
Ι. Η Οδηγία 2005/29/ΕΚ και το άρθρο 7Σελ. 291
ΙΙ. Ατομική ένδικη προστασίαΣελ. 293
ΒιβλιογραφίαΣελ. 297
Ευρετήριο ΌρωνΣελ. 307
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
