Το χρώμα του γαλάζιου υάκινθου

Το χρώμα του γαλάζιου υάκινθου επανεκδίδεται τριάντα χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση (εκδ. Καστανιώτη). Έτυχε τότε τιμητικής διάκρισης από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου. Από ορισμένους μελετητές κατατάσσεται στα σημαντικότερα βιβλία της Κυπριακής Λογοτεχνίας. Σε κλίμα μαγικού ρεαλισμού απεικονίζεται η τοιχογραφία μιας εποχής και καταγράφονται τα αίτια και αιτιατά ενός τρελού ορυμαγδού που σημάδεψε ανεξίτηλα το νησί. Αιτία ένα εγχώριο κουτόχορτο τρέλας και τυφλότητας. Συνεπαίρνει ανθρώπους, πολιτικούς, αυτόκλητους οπλαρχηγούς. Μεγαλοπαπάδες τελούν με ευλάβεια την εξόδιο ακολουθία σκύλων ράτσας, αριστοκρατικής καταγωγής, ακολουθούμενης από κηδείες ανθρώπων. Παράλληλα, η αριστοτεχνικά στημένη προδοσία χούντας και εισβολέων παίζει ταμπούρλο ακόμη και στο πεδίο της μάχης, όπου τα δήθεν στρατιωτάκια θερίζονται σαν στάχυα στις πλαγιές του Πενταδάκτυλου. Κείτονται εκεί, άταφα ακόμη. Έτσι πήγε η Αϊσέ διακοπές και καμαρώνει… Η Νιόβη ξυπνά τον νεκρό φίλο του γιου της για να μάθει για την τύχη του. Ο Πέτρος που, σύμφωνα με στίχο του ποιητή αδερφού του, κάπνισε πρώτη φορά καπνό από όλμο, δραπετεύει από το νοσοκομείο, εποχούμενος τα δεκανίκια του, ψάχνοντας εις μάτην χαμένους φίλους σε παλιά σοκάκια και λαβυρίνθους ονείρων. Ο έρωτας, όμως, σωτήριο ένζυμο πάντα, κυκλοφορεί υποδόρια της ζωής. Από το λιμανάκι της Κερύνειας στη «Νήσο των Εχιδνών» με τα κρινάκια του Αυγούστου στην άμμο, στο ανώγειο δωματιάκι της οδού Ανεξαρτησίας, στο πάρκο του καυτού καλοκαιριού με σιντριβάνια πόθου και μιας άτακτης φυγής… Και τέλος, πίσω στο νοσοκομείο, για να ανακάμψει από την πιο βίαιη ήττα του, τον βιασμό… Έρως ανίκατε μάχαν!



O Γαλάζιος Υάκινθος συναρπάζει για τη δύναμη της γραφής του, την αφηγηματική δεινότητα, την αποτύπωση της ατμόσφαιρας πριν και κατά τη διάρκεια των τραγικών γεγονότων του 1974. Ιδιαίτερα ορισμένες σελίδες του βιβλίου, βαθιά ανθρώπινες και μοναδικές, σπαρακτικές, αποτελούν για τον αναγνώστη σταθμό στις αναγνωστικές του εμπειρίες. Γενικά ο Γαλάζιος Υάκινθος είναι ένα από τα 5-6 πιο σημαντικά μυθιστορήματα που γράφτηκαν στην Κύπρο.

Αιμίλιος Σολωμού (Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης)



Το Χρώμα του Γαλάζιου Υάκινθου είναι, πιστεύω, ένα από τα σημαντικότερα κυπριακά μυθιστορήματα – θυμάμαι ακόμα τη συγκίνηση όταν το πρωτοδιάβαζα: είναι ένα από τα πρώτα αναγνώσματά μου που με έκαναν να πιστέψω στην κυπριακή λογοτεχνία και με ώθησαν να θέλω να γράψω, για τον τόπο και τους ανθρώπους του.

Αντώνης Γεωργίου (Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης)



Ο Χρίστος Χατζήπαπας στον «Γαλάζιο Υάκινθο» μετατρέπει την πραγματικότητα σε μύθο και το μύθο σε πραγματικότητα με μαεστρία, αποδίδοντας τα τραγικά γεγονότα του 1974 με τη δική του μοναδική ματιά. Ένα συγκλονιστικό έργο, δοσμένο με τον γνωστό απαράμιλλο τρόπο γραφής του, όπου εναλλάσσονται η αθλιότητα με την ανθρωπιά, ο θάνατος με τη ζωή και μέσα από τις αντινομίες διαφαίνεται ως παλίντροπος αρμονία η ελπίδα και η πίστη στον Άνθρωπο.

Μυρτώ Αζίνα (Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης)