0
Your Καλαθι
Τα καφενεία του Ελληνισμού
Το Καφενείο ως όργανο της Ιστορίας Πρώτο μέρος
Έκπτωση
40%
40%
Περιγραφή
ΚΡΙΤΙΚΗ
Ένα ανάγνωσμα συναρπαστικό στα τέσσερα σημεία του ορίζοντος, όπου βρέθηκαν Έλληνες και τα καφενεία τους. Χωρισμένο σε τρία μέρη, μας δίνει την ευκαιρία να συχνάσουμε νοερώς στα καφενεία της Αθήνας και της Παλαιάς Ελλάδας, της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας, του οικουμενικού Ελληνισμού. Με πληροφορίες και αποσπάσματα βιβλίων που έχουν πραγματευθεί το εν λόγω θέμα, γίνεται ένα χωρίς πέρας ταξίδι στην ιστορία της έννοιας του καφενείου, προτού μετονομασθεί σε καφετέρια και δυναμώσει η ένταση των μεγαφώνων, από τα οποία ακούγεται πλέον η μονότονη ηλεκτρονική μουσική. Ειδική μνεία γίνεται στα ήθη και έθη του καφέ, ενώ δύο ποιήματα του Λευτέρη Παπαδόπουλου υποστηρίζουν και λογοτεχνικά το διάβημά του, τα πολυτραγουδισμένα «Έχω έναν καφενέ» και «Το λαϊκό το καφενείο». Ο καφές και ο τόπος του, το καφενείο, κλείνοντας το λεύκωμα του Αχιλλέα Χατζόπουλου, μας αφήνουν την αίσθηση ότι είναι ολόκληρη τελετουργία. Το ψήσιμο του καφέ, το μπρίκι στο οποίο βράζει, τα φλιτζάνια στα οποία σερβίρεται, οι άνθρωποι που θεριακλίδικα ή βιαστικά τον ρουφούν, όλα αυτά μαζί δημιουργούν έναν κόσμο ζωντανό και επικοινωνιακό. Η πολιτική, η λογοτεχνία, οι καβγάδες, οι οικονομικές συμφωνίες, η εύρεση εργασίας αποτελούν χειρονομίες παρουσίας του σώματος, που διεκδικούσε το δικαίωμα να συνυπάρχει ισοτίμως με τ' άλλα, χωρίς να παραβιάζεται η αρχαία τάξις της παραγγελίας και της πραγματοποίησής της. Η βιβλιογραφία που παρατίθεται βοηθάει τον αναγνώστη που επιζητεί τα περισσότερα.
Β.Κ.Κ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 25/05/2001
Ένα ανάγνωσμα συναρπαστικό στα τέσσερα σημεία του ορίζοντος, όπου βρέθηκαν Έλληνες και τα καφενεία τους. Χωρισμένο σε τρία μέρη, μας δίνει την ευκαιρία να συχνάσουμε νοερώς στα καφενεία της Αθήνας και της Παλαιάς Ελλάδας, της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας, του οικουμενικού Ελληνισμού. Με πληροφορίες και αποσπάσματα βιβλίων που έχουν πραγματευθεί το εν λόγω θέμα, γίνεται ένα χωρίς πέρας ταξίδι στην ιστορία της έννοιας του καφενείου, προτού μετονομασθεί σε καφετέρια και δυναμώσει η ένταση των μεγαφώνων, από τα οποία ακούγεται πλέον η μονότονη ηλεκτρονική μουσική. Ειδική μνεία γίνεται στα ήθη και έθη του καφέ, ενώ δύο ποιήματα του Λευτέρη Παπαδόπουλου υποστηρίζουν και λογοτεχνικά το διάβημά του, τα πολυτραγουδισμένα «Έχω έναν καφενέ» και «Το λαϊκό το καφενείο». Ο καφές και ο τόπος του, το καφενείο, κλείνοντας το λεύκωμα του Αχιλλέα Χατζόπουλου, μας αφήνουν την αίσθηση ότι είναι ολόκληρη τελετουργία. Το ψήσιμο του καφέ, το μπρίκι στο οποίο βράζει, τα φλιτζάνια στα οποία σερβίρεται, οι άνθρωποι που θεριακλίδικα ή βιαστικά τον ρουφούν, όλα αυτά μαζί δημιουργούν έναν κόσμο ζωντανό και επικοινωνιακό. Η πολιτική, η λογοτεχνία, οι καβγάδες, οι οικονομικές συμφωνίες, η εύρεση εργασίας αποτελούν χειρονομίες παρουσίας του σώματος, που διεκδικούσε το δικαίωμα να συνυπάρχει ισοτίμως με τ' άλλα, χωρίς να παραβιάζεται η αρχαία τάξις της παραγγελίας και της πραγματοποίησής της. Η βιβλιογραφία που παρατίθεται βοηθάει τον αναγνώστη που επιζητεί τα περισσότερα.
Β.Κ.Κ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 25/05/2001
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις