Ο Χέμινγουεϊ στην Κούβα

Μια μοναδική στο είδος της έκδοση, που συνδυάζει στοιχεία βιογραφίας, φωτογραφικά ντοκουμέντα και ιστορικές μαρτυρίες, η οποία εστιάζει στα χρόνια που πέρασε ο Χέμινγουέϊ στην Κούβα. Η ανιψιά του συγγραφέα Χίλαρι Χέμινγουέϊ μαζί με τη μελετήτρια του Χέμινγουέϊ, Καρλίν Μπρένεν εξετάζουν την ζωή του στην Κούβα, διηγούνται χαρακτηριστικά περιστατικά και περιγράφουν αναλυτικά τις ναυτικές του περιπέτειες, τις σχέσεις του με τις γυναίκες καθώς και με τους ανθρώπους που τον σημάδεψαν και αποτυπώθηκαν στα βιβλία του. Στις σελίδες του τόμου φιλοξενούνται σπάνιες φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο του Χέμινγουέϊ, πολλές από τις οποίες δημοσιεύονται για πρώτη φορά.





ΚΡΙΤΙΚΗ



Ηταν στα 1928 που ο Ερνεστ Χεμινγουέι αντίκρισε για πρώτη φορά την Κούβα. Αλλά η διήμερη παραμονή του στην Αβάνα δεν ήταν αρκετή για να γνωρίσει όλα όσα μπορούσε να του προσφέρει το νησί. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο Papa, όπως τον έλεγαν χαϊδευτικά οι οικείοι του, γύρισε εκεί με δύο φίλους του για το ετήσιο ψάρεμα του ξιφία. Τότε ήταν που άρχισε να ανακαλύπτει τις κρυφές του χάρες και ο έρωτάς του φούντωσε τόσο ώστε αργότερα μετακόμισε εκεί από το Κι Γουέστ της Φλόριδας, όπου έμενε με την πρώτη του σύζυγο Πολίν - ένας από τους λόγους εκείνης της απόφασης ήταν ακριβώς ο γάμος του, που όπως γρήγορα αποδείχθηκε δεν πήγαινε καθόλου καλά. Σε έναν άνδρα με τόσο πληθωρικό ταμπεραμέντο όσο εκείνος δεν μπορούσε παρά να μιλήσει απευθείας στην ψυχή του η άγρια ομορφιά του καταπράσινου νησιού των Αντιλλών αλλά και η αισθησιακή φύση των κατοίκων του. Αυτή τη σχέση του αμερικανού συγγραφέα με την Κούβα περιγράφουν στο βιβλίο τους η ανιψιά του, Χίλαρι, και η φωτογράφος Καρλίν Μπρένεν, που έχει διατελέσει συντονίστρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Χεμινγουέι.

Παρά τις συχνές παρεπιδημίες του εκεί, ο αμερικανός συγγραφέας επέλεξε την Κούβα ως τόπο μόνιμης διαμονής του μόλις στα 1939. Και έζησε εκεί ως το 1960, στην πιο δημιουργική περίοδο της ζωής του, που του χάρισε έκτος από βιβλία, όπως τα Ο γέρος και η θάλασσα, Νησιά της Καραϊβικής, Μια κινητή γιορτή, και δύο σημαντικά βραβεία: το Πούλιτζερ (1953) και το Νομπέλ (1954). Οργωσε την Κούβα απ' άκρη σ' άκρη, ψάρεψε, κυνήγησε, ερωτεύτηκε, μέθυσε, έγινε μάρτυρας των πολιτικών γεγονότων που έφεραν στην εξουσία τον Φιντέλ. Εδώ έζησε μερικές από τις ωραιότερες στιγμές της προσωπικής του ζωής. Στο σπίτι του στη Φίνκα Βίχια, που τώρα πια έχει γίνει μουσείο και στεγάζει το αρχείο του, αλλά και - κυρίως - στο κατάστρωμα της καλοτάξιδης «Πιλάρ», ενός σκάφους με το οποίο, όταν δεν ψάρευε, αναζητούσε ναυάγια γερμανικών υποβρυχίων από τον καιρό του B/ Παγκοσμίου Πολέμου. H παρουσία του ήταν τόσο έντονη στο νησί ώστε πολλοί τον θυμούνται ακόμη.



ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΚΗΣ

ΤΟ ΒΗΜΑ , 26-09-2004