Το παραμύθι της τελευταίας σκέψης

Η τελευταία σκέψη ενός ανθρώπου, λέει το παραμύθι, είναι διαχρονική. Καθισμένη στην πύλη μιας πόλης της Ανατολίας, του Μπακίρ, η τελευταία σκέψη του Τοβμά Χατιζιάν ξαναζεί την οδυνηρή πορεία των Αρμενίων, που αντικατοπτρίζεται στην ιστορία της οικογένειάς του, από την οποία είναι ο τελευταίος που έχει απομείνει. Οδηγούμενος από τον Μεντάχ, τον Παραμυθά, ακολουθεί τα ίχνη της ζωής του πατέρα του, που οδηγούν από ένα μικρό, ειδυλλιακό ορεινό χωριό στους θαλάμους βασανιστηρίων των Τούρκων. Γίνεται αυτόπτης μάρτυρας του μεγάλου διωγμού των Αρμενίων το 1915, με τον οποίο η κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης προσπάθησε να λύσει μια για πάντα το αρμενικό πρόβλημα.
Ένα βιβλίο για τον Γολγοθά ενός λαού που είναι ταυτόχρονα το βιβλίο της Ανάστασης, ένα σκληρό βιβλίο που παρ’ όλα αυτά μιλάει για την αγάπη, την πίστη, το θαύμα. Η υπόθεση του μυθιστορήματος, που διαβάζεται σαν ανατολίτικο παραμύθι, φτάνει μέχρι τα βάθη της αρμενικής ιστορίας και εντυπωσιάζει με το πλήθος των εικόνων από την καθημερινή ζωή των Αρμενίων, από τους μύθους και τις παραδόσεις ενός αρχαίου χριστιανικού έθνους. «Το παραμύθι της τελευταίας σκέψης» είναι ένα έπος για ένα ξεχασμένο έγκλημα του αιώνα μας. Ο Έντγκαρ Χίλζενρατ το αφηγείται εκφράζοντας το κατηγορώτων θυμάτων όλων των γενοκτονιών όλων των εποχών.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου