0
Your Καλαθι
Φαίδρα η Βουρλιώτισσα
Μυθιστόρημα
Περιγραφή
Από τα αδέλφια μου ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Η αγωνία μας δεν περιγράφεται. Σε κάθε χτύπημα της πόρτας τρέχαμε με λαχτάρα ότι ήταν εκείνοι. Μα τίποτα. Η μάνα μου κάθε φορά έσφιγγε τα χείλη, σήκωνε το κορμί αποφασιστικά και ριχνόταν στη δουλειά. Δουλειά σκληρή, αντρίκεια. Όταν τη ρωτούσα κάτι, μ' απόπαιρνε. Έτσι, η μόνη μου παρηγοριά ήταν ο Διονύσης.
Κάποια άγρια χειμωνιάτικη νύχτα, που η ψιλή βροχή έπεφτε αδιάκοπα, ο αέρας λυσσομανούσε και το κρύο ήταν τσουχτερό, δεν είχαμε ακόμα πλαγιάσει, σαν ακούσαμε χτυπήματα στην πόρτα δυνατά, σαν κάποιος να 'θελε να μας φωνάξει και δεν μπορούσε»...
Κριτικές
22/10/2017, 20:47