0
Your Καλαθι
Έρευνα για τις αρχές της ηθικής
Έκπτωση
30%
30%
Περιγραφή
Έρευνα για τις αρχές της ηθικής (1751) του Ντέιβιντ Χιουμ.
Είναι το τριακοστό βιβλίο της σειράς «Ευμενείς έλεγχοι».
Για το έργο αυτό ο Χιουμ είχε γράψει στο "Η δική μου ζωή": «Κατά το έτος 1751, δημοσιεύτηκε στο Λονδίνο η Έρευνα για τις αρχές της ηθικής, η οποία, κατά την προσωπική μου άποψη (αν και δεν θα έπρεπε να εκφέρω κρίση επί του θέματος), είναι το ασύγκριτα καλύτερο από όλα τα ιστορικά, φιλοσοφικά ή φιλολογικά έργα μου. Το έργο αυτό αγνοήθηκε και πέρασε απαρατήρητο από τον κόσμο».
Πρόκειται για το μοναδικό αμιγώς ηθικό έργο του Χιουμ, το οποίο αποτελεί μια σύνοψη του τρίτου βιβλίου της Πραγματείας για την ανθρώπινη φύση. Εδώ ορισμένα θέματα διευκρινίζονται και φωτίζονται διεξοδικότερα και «διορθώνονται ορισμένα κενά στην επιχειρηματολογία και κυρίως στη διατύπωση της πρώιμης μορφής», ώστε να αρθρώνεται «πλήρης απάντηση» στις κριτικές του παλαιότερου έργου. Μέσω της πειραματικής μεθόδου συλλογισμού και της παρατήρησης, ο Χιουμ παρουσιάζει μια άκρως πρωτοποριακή και σημαίνουσα ηθική θεωρία, σύμφωνα με την οποία η ηθική
βασίζεται στα φυσικά συναισθήματα και τα πάθη των ανθρώπων. Η φυσική ευμένεια, η τεχνητή αρετή της δικαιοσύνης και η επεξεργασία των υπόλοιπων κοινωνικών αρετών οδήγησαν τον Χιουμ στην ιδέα ενός φυσιοκρατικού μοντέλου ερμηνείας της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο φυσικός μηχανισμός της συμπάθειας, μέσω της οποίας κάθε άνθρωπος μεταβιβάζει στους συνανθρώπους του τα ευμενή του
συναισθήματα, εκπληρώνει το «εμπόριο των ηθικών συναισθημάτων». Για να εξηγήσει και να περιγράψει την ανθρώπινη ηθική ψυχολογία, ο Χιουμ εξετάζει τις ποιότητες εκείνες των ανθρώπων μέσω των οποίων διαμορφώνεται η προσωπική τους αξιομισθία. Υποστηρίζει ότι τα πάθη αποτελούν τα μοναδικά κίνητρα των πράξεων και ότι οι ηθικές κρίσεις εξαρτώνται αποκλειστικά από το συναίσθημα επιδοκιμασίας και αποδοκιμασίας το οποίο εγείρεται στους αμερόληπτους παρατηρητές· διατείνεται πως σκοπός και θεμέλιο της ηθικής και της δικαιοσύνης δεν είναι παρά η δημόσια ωφελιμότητα και η προαγωγή των κοινωνικών συμφερόντων. Όλα αυτά υπό το πρίσμα και την καθοδήγηση μιας βαθιάς και ρηξικέλευθης ιδέας: «Η ηθική φιλοσοφία είναι η επιστήμη της ανθρώπινης φύσης».
Είναι το τριακοστό βιβλίο της σειράς «Ευμενείς έλεγχοι».
Για το έργο αυτό ο Χιουμ είχε γράψει στο "Η δική μου ζωή": «Κατά το έτος 1751, δημοσιεύτηκε στο Λονδίνο η Έρευνα για τις αρχές της ηθικής, η οποία, κατά την προσωπική μου άποψη (αν και δεν θα έπρεπε να εκφέρω κρίση επί του θέματος), είναι το ασύγκριτα καλύτερο από όλα τα ιστορικά, φιλοσοφικά ή φιλολογικά έργα μου. Το έργο αυτό αγνοήθηκε και πέρασε απαρατήρητο από τον κόσμο».
Πρόκειται για το μοναδικό αμιγώς ηθικό έργο του Χιουμ, το οποίο αποτελεί μια σύνοψη του τρίτου βιβλίου της Πραγματείας για την ανθρώπινη φύση. Εδώ ορισμένα θέματα διευκρινίζονται και φωτίζονται διεξοδικότερα και «διορθώνονται ορισμένα κενά στην επιχειρηματολογία και κυρίως στη διατύπωση της πρώιμης μορφής», ώστε να αρθρώνεται «πλήρης απάντηση» στις κριτικές του παλαιότερου έργου. Μέσω της πειραματικής μεθόδου συλλογισμού και της παρατήρησης, ο Χιουμ παρουσιάζει μια άκρως πρωτοποριακή και σημαίνουσα ηθική θεωρία, σύμφωνα με την οποία η ηθική
βασίζεται στα φυσικά συναισθήματα και τα πάθη των ανθρώπων. Η φυσική ευμένεια, η τεχνητή αρετή της δικαιοσύνης και η επεξεργασία των υπόλοιπων κοινωνικών αρετών οδήγησαν τον Χιουμ στην ιδέα ενός φυσιοκρατικού μοντέλου ερμηνείας της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο φυσικός μηχανισμός της συμπάθειας, μέσω της οποίας κάθε άνθρωπος μεταβιβάζει στους συνανθρώπους του τα ευμενή του
συναισθήματα, εκπληρώνει το «εμπόριο των ηθικών συναισθημάτων». Για να εξηγήσει και να περιγράψει την ανθρώπινη ηθική ψυχολογία, ο Χιουμ εξετάζει τις ποιότητες εκείνες των ανθρώπων μέσω των οποίων διαμορφώνεται η προσωπική τους αξιομισθία. Υποστηρίζει ότι τα πάθη αποτελούν τα μοναδικά κίνητρα των πράξεων και ότι οι ηθικές κρίσεις εξαρτώνται αποκλειστικά από το συναίσθημα επιδοκιμασίας και αποδοκιμασίας το οποίο εγείρεται στους αμερόληπτους παρατηρητές· διατείνεται πως σκοπός και θεμέλιο της ηθικής και της δικαιοσύνης δεν είναι παρά η δημόσια ωφελιμότητα και η προαγωγή των κοινωνικών συμφερόντων. Όλα αυτά υπό το πρίσμα και την καθοδήγηση μιας βαθιάς και ρηξικέλευθης ιδέας: «Η ηθική φιλοσοφία είναι η επιστήμη της ανθρώπινης φύσης».
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
