Οργάνωση και διοίκηση λιμένων

Το "λιμενικό προϊόν" είναι ένα κατ' εξοχήν ετερογενές προϊόν, η προσφορά του οποίου αδυνατεί να ανταποκριθεί άμεσα σε πιθανές βραχυχρόνιες διακυμάνσεις της ζήτησης. Το "προϊόν" αυτό διαπλέκεται εντονότερα ίσως από ό,τι άλλα αγαθά με προβλήματα γενικότερου χαρακτήρα όπως πολεοδομικά, περιβαλλοντικά, οικονομικά, περιφερειακής και αμυντικής πολιτικής. Τέτοια χαρακτηριστικά παρουσιάζονται φυσικά και σε άλλες αγορές. Όμως ο βαθμός συγκέντρωσης και η ένταση με την οποία συναντώνται στην περίπτωση των λιμένων προσδιορίζει στα χαρακτηριστικά αυτά μια ιδιάζουσα σπουδαιότητα.

Οι τεχνολογικές μεταβολές στη ναυτιλία (γιγαντισμός - εξειδίκευση των πλοίων - συνδυασμένες μεταφορές) ανέδειξαν επιτακτική την ανάγκη νέων επενδύσεων στα λιμάνια. Με αυτές τις τάσεις η λιμενική παραγωγή γίνεται όλο και περισσότερο εντάσεως κεφαλαίου, με αποτέλεσμα η ιδιωτική επένδυση να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα περισσότερα λιμάνια του κόσμου.

Η ανάγκη για αποτελεσματικό χειρισμό του φορτίου στα λιμάνια γίνεται τόσο μεγάλη ώστε η μονοπωλιακή ή ολιγοπωλιακή δύναμη, που κατείχαν στο παρελθόν, έχει μειωθεί εντυπωσιακά, αφού επιδιώκεται αύξηση της αποτελεσματικότητας μέσα από το λιμενικό ανταγωνισμό των τερματικών σταθμών ακόμα και στο ίδιο λιμάνι.