Γνώσις

Γνωστικοί, όπως ο Βαλεντίνος και ο Μαρκίων, θεωρούνται στην ιστορία του χριστιανισμού ως αιρετικοί. Τα συγγράματά τους είχαν απαγορευτεί από την χριστιανική κοινότητα, οι οπαδοί τους δεν είχαν το δικαίωμα να ονομάζονται «χριστιανοί». Μόνο μετά την ανακάλυψη σημαντικών γνωστικών συγγραμάτων στην πόλη Ναγκ-Χαμάντι της Αιγύπτου το 1945 έγιναν περισσότερο γνωστές οι απαγορευμένες διδασκαλίες των Γνωστικών.




Το παρόν βιβλίο παρουσιάζει τις απόψεις των πρώτων εκπροσώπων του γνωστικισμού, που εμφανίστηκαν και έδρασαν κατά τους πρώτους αιώνες του χριστιανισμού, όπως διαβάζουμε στο εισαγωγικό σημείωμα του επιμελητή-φιλολόγου Σπ. Μοσχονά. Ο γνωστικισμός ήταν αποτέλεσμα του συγκρητισμού, της ανάμιξης δηλαδή ελληνικών, ανατολικών, ιουδαϊκών και χριστιανικών στοιχείων. Τη σκέψη των γνωστικών χαρακτήριζε ο δυαλισμός, εδέχοντο του παντός δύο αρχές: τον αγαθό Θεό και το δημιουργό Θεό που εκπροσωπούσε την ανεξάρτητη και αιώνια ύλη, έδρα του κακού. Ο W. Hormann στηρίζεται στις πληροφορίες των Πατέρων της Εκκλησίας και μας παρουσιάζει τους κυριότερους εκπροσώπους του γνωστικισμού. Σ' αυτά τα κείμενα δεν θησαυρίζονται μόνο οι ιδέες του γνωστικισμού, αλλά και η αντίκρουσή τους. Παρουσιάζει εκτενώς τη Βίβλο των γνωστικών, τα χειρόγραφα του Ναγκ Χαμάντι της Αιγύπτου και φιλοτεχνεί τα πορτρέτα των κυριότερων εκπροσώπων τους χωρίς να παραλείψει να παρουσιάσει σημαντικά συγγράμματά τους.



Β. Κ. Κ.