Αόρατοι εχθροί: Λοιμώξεις, επιδημίες και πανδημίες

Δεν είναι καθόλου κακό –το αντίθετο μάλιστα– εξειδικευμένες επιστημονικές γνώσεις να γίνονται κτήμα των πολλών. Η επιστήμη πρέπει να υπηρετεί την κοινωνία. Ωστόσο, εν μέσω φονικής πανδημίας, πολλοί συνάνθρωποί μας παρεξήγησαν και ορισμένοι, εν πλήρη συγχύσει, παραπληροφορούν.
Έτσι, στα θύματα της νόσου προστίθενται κι άλλα: Επιστημονικά δεδομένα χρησιμοποιούνται εναντίον κάποιας «συνωμοσίας», απλώς επειδή μερικοί τα πληροφορήθηκαν με καθυστέρηση και τα ερμήνευσαν κατά το δοκούν. Πάγιες πρακτικές της κλινικής ιατρικής και στάνταρ διαδικασίες της άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος, θεωρούνται ως νεοεφευρεθέντα συνωμοτικά εργαλεία, απλώς επειδή μερικοί τις ανακάλυψαν, έκπληκτοι, εκ των υστέρων.
Η δύστυχη Επιστήμη βρίσκεται λοιπόν εν μέσω διασταυρούμενων πυρών: των «θεσμικών» που γνωρίζουν και δεν εξηγούν και των «αντισυστημικών» που δεν γνωρίζουν αλλά εξηγούν.

Το βιβλίο αυτό είναι μια πρώτη επαφή γνωριμίας και όχι ένα πλήρες επιστημονικό σύγγραμμα αναφοράς. Σκοπό έχει να φέρει το γενικό κοινό πιο κοντά στην Ιατρική και στις θετικές επιστήμες γενικότερα. Να διαλύσει ορισμένους μύθους και προκαταλήψεις. Να λάβει ο αναγνώστης μια γενική ιδέα για την ατελείωτη μάχη της επιστήμης με τις λοιμώξεις.
Το βιβλίο περιέχει 15 βασικές ιστορίες και αρκετές μικρότερες, προσεκτικά επιλεγμένες. Όλες οι ιστορίες είναι δραματοποιημένες, χωρίς να βλάπτεται καθόλου η ουσία και το βασικό τους μήνυμα. Όπου χρειάστηκε, έγινε σκόπιμη αλλοίωση λεπτομερειών, ώστε να προστατευθούν υπαρκτά πρόσωπα. Αν μέσα σε αυτές υπάρχουν δηκτικά σχόλια, αυτό έγινε μόνο για λόγους καταδίκης κακών νοοτροπιών και πολιτικών αποφάσεων.