Βερολίνο - Βρυξέλλες

Η πρώτη ποιητική συλλογή του Στέλιου Χουρμουζιάδη αποτελεί τον καρπό της βιωματικής του διαδρομής στο εξωτερικό, μεταξύ των ετών 2007 και 2013. Οι ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό τη γραφή του. Τα ποιήματά του αποτελούν την ιχνηλάτηση εσωτερικών φωνών, αναμνήσεων και προσδοκιών. Ο Χουρμουζιάδης στην ποίησή του αποκωδικοποιεί τη μοναξιά, την αποξένωση από ανθρώπους και πράγματα, το συναισθηματικό και υλικό έλλειμμα, τον έρωτα, τον εθισμό, το θάνατο, την απογοήτευση.

Σε γλωσσικό επίπεδο επιδιώκει την καθαρή έκφραση και μια σαφή μελωδική γραμμή, συχνά εισάγοντας καινοτόμα γλωσσομορφικά στοιχεία στο λόγο του. Εξαιτίας του βιωματικού τους χαρακτήρα, τα ποιήματά του συνδέονται άρρηκτα με τον τόπο και το χρόνο. Τέλος, οι ερωτικοί σύντροφοι, η γλωσσική τους απόσταση και η χωροταξία του έρωτα συχνά τον έχουν οδηγήσει στη δύσκολη ατραπό της πρωτότυπης ποιητικής έκφρασης σε ξένο ιδίωμα, όπως αποδεικνύεται από το Επίμετρο της ποιητικής συλλογής.

Απέναντί μου νεανική σιωπή
απομάκρυνση γοητείας
κ-λεφτά μόνον θα σ' άφηνα,
το βλέμμα μου ν' αποπλανήσεις...
Αντηλιακό επιστέγασμα δειλίας!
Τα χέρια μου δεν σε αγγίζουν.
Γραμμές πόθου
ηλεκτρονικής ανάγνωσης
πολλές.
Απόκριση; Καμία.
Γειά σου και πάλι!
38 κι 8 και 6
Σιωπηλά, αδύναμα ποθώ.